Klasyczna pychotka! Tak szybko zjedzona, że nie zdążyłam pstryknąć zdjęcia. Może następnym razem :-)

składniki:
1,5 szklanki ryżu arborio
szczypta szafranu
20 dag dobrej, mocno wędzonej szynki
szklanka mrożonego groszku
średniej wielkości cebula
około 3-4 szklanek dobrego bulionu - może być tez z kostki
spora garść startego parmezanu
1 łyżka masła
łyżka oliwy
świeżo zmielony pieprz
łyżka posiekanej natki pietruszki

Ilość porcji: 4-5


sposób przygotowania:
Cebulę obieram i kroję na drobną kostkę. Szynkę kroję w długi i cienkie paseczki.


Na patelni rozgrzewam masło z oliwą, dodaję ryż cały czas mieszając, aby obtoczył się w tłuszczu i nieco zeszklił. Następnie dodaję cebulę i szynkę, smażę bardzo krótko tak, aby się nic nie przypaliło ani nie zrumieniło ok. 2-3 minuty, cały czas mieszając na średnim ogniu. Cebula powinna być szklista. Dodaję szklankę bulionu, szafran i mieszam potrawę. Gotuję na średnim ogniu, w zasadzie cały czas mieszając. Stopniowo dodaję pozostały bulion - po wchłonięciu poprzedniej porcji płynu. Na początku gotowania dodaję po pół szklanki bulionu, zmniejszając następnie porcje dodawanego płyn. Po 5-7 minutach, czyli w połowie gotowania dodaję mrożony groszek. Po około 15 minutach takiego gotowania czas by spróbować risotto - jeśli ryż jeszcze twardy, znak, ze należy dodać trochę bulionu i pogotować, jeśli jego twardość jest w sam raz, dodaję parmezan lub ulubiony ser żółty, opcjonalnie dodatkowo łyżkę masła, odrobinę pieprzu, mieszam, odstawiam na bok na kilka chwil.


dodatkowe informacje:
Danie może nie powala pod względem zawartości witamin i minerałów. Jest jednak bardzo smaczne i przede wszystkim klasyczne. Dla mojego N. to doskonała alternatywa na danie niesmażone (tak je przygotowałam, aby nie smażyć cebuli tylko od razu po którym bardzo krótkim podgrzewaniu), któro nie nadweręży jego dziennego limitu (ok. 80g) spożycia tłuszczu, a jednocześnie takie, które smakuje zawsze dobrze.