Jak już kiedyś wspomniałam na CC rozpoczęłam wielką miłość do curry, a po zakupie małego słoiczka z tą pysznością na MM jestem jego wielką fanką. Dziś na obiadek jedliśmy curry z indyka Bajaderki. Nic dodać nic ująć (tylko znów kończą mi się baterie w aparacie ;-)). Nikomu nie przeszkadało towarzystwo suszonych moreli. Może po prostu ich nawet nie zauważyli!
Wczoraj z braku czasu skorzystałam z maszyny do pieczenia chleba. Niestety w tym tygodniu mam same nieszczęśliwe wypadki, dlatego nawet nie rozpatrywałam zrobienia zakwasowca, który z pewnością by nie wyrósł ;-)
Ach... Tak to już czasami bywa, że nawiedza mnie totalny pech we wszystkim.
Tak, tak! Proszę nie myśleć, że w tytule jest jakiś błąd :-) W domu zapachniało suszonymi grzybami, a dokładniej sosikiem, który z nich dzisiaj robiłam. Takie też były pierwsze słowa N. na zapachy dzisiejszego obiadu. Cóż więcej mogę dodać... Okazuje się, że i u nas czasami, choć bardzo rzadko, goszczą na stole kotlety. Tym razem w wersji Grzegorzowej z suszonym grzybami i sosem grzybowym. Jednak z tą różnicą, że u nas zawsze - i od tej reguły nie ma żadnego ale - są z mięsa indyczego!
PS. Trochę przypalone wyszły, bo zapomniałam je zdjąć z ciepłej patelni. Jak dla mnie kotlety są mało fotogeniczne ;-)
Dziś kolejna smaczna odmiana kurczaka - bajaderkowy Kurczak Caesar z sosem czosnkowym. Sposób na to, by uczynić kurczaka innego niż zwykle, a jednocześnie sposób na niepopadanie w drobiową rutynę, której osobiście nieznoszę. Dlatego staram się stale odkrywać nowe przepisy na codzienne posiłki. To wręcz moje kulinarne motto, bo jakże się oprzeć tylu wspaniałym przepisom w internecie. W końcu i tak nie zdążę ich wszystkich skosztować, więc zadowolę się choć odrobiną.
Kocham, kocham i jeszcze raz wykrzyczę, że go kocham! Kurczaka po indyjsku podanego przez Mi. Jest genialny. Wydaje mi się (gdyż osobiście niczego takiego w oryginale nie jadłam), że tak właśnie smakuje taki indyjski kurczaczek. Mmmm... W wersji z kurczakowej piersi robi się zdecydowanie krócej, a i dobrze, bo po cóż tyle czekać na takie pyszności. Na zdjęciu propozycja podania przez moje Kochanie, któro nie mogło się doczekać :-)
PS. Sosik na pewno zaadoptuję jako piątkową opcję do ryżu.
Terrine z soli (chodzi o taki typ ryby, a nie sól) zagościło dzisiaj w towarzystwie sosu pomidorowego, również wg książki KA - The ultimate mixer cookbook. Sosik pysznie nadający się do makaronu i pizzy, a robi się go banalnie, bo potrzebujemy: 1kg pomidorów - bez skórki (lub odpowiednio z puszki), 1 cebulę, 1 łodygę selera naciowego, 1 marchew. Wszystko oprócz pomidorów szklimy na oliwie, a następnie dodajemy pomidory przetarte na pulpę (lub całe z puszki, które i tak się rozpadną) i gotujemy na małym ogniu 40min. Na koniec doprawiamy solą i pieprzem. Natomiast terrine było bardziej eksperymentem niż czymś, co po przeczytaniu listy składników i sposobu przygotowania oceniam jako bardzo obiecujące danie. Jeśli ktoś lubi dania z dużym dodatkiem jaj, to na pewno zasmakuje w tej wersji. Nam przypadła ona średnio do gustu. Spokoju nie dawał mi smak jajek w połączeniu z rybą i pomidorową pulpę. Mimo wszystko ciekawie komponował się z kleksem śmietany i świeżym koperkiem.
