To pierwszy chleb, którego nie miałam nawet okazji skosztować. Został zjedzony przez pozostałych domowników i trudno jest mi tu cokolwiek napisać o jego walorach smakowych. Niemniej jednak sądzę, że musiał im smakować. Przepis orginalnie znalazłam na stronie Petry z resztą jak wiele innych wspaniałych przepisów na chleb.

składniki:
450 g mąki typu 550
110 g mąki pszennej razowej
350 ml wody
20 g drożdży świeżych lub odpowiednio instant
10 g soli

50 g masła, cienkie płatki
250 g sera żółtego, startego
1 pęczek szczypiorku

1 żółtko
trochę mleka

sposób przygotowania:

Metoda manualna:
Składniki ciasta: mąkę, wodę i drożdże dobrze zagnieść (około 4-5 minut). Następnie dodać sól i zagniatać kolejne 4 minuty. Ciasto powinno odchodzić o miski, ale może być lekko lepkie. Ciasto odstawić do wyrośnięcia na 45-60 minut lub aż ciasto podwoi swoją objętość.

Metoda w automacie do pieczenia chleba:
Składniki ciasta wraz z solą umieścić w maszynie do pieczenia chleba i wybrać program wyrabianie (u mnie trwa 1,5h – wyrabianie i wyrastanie).

Wyrośnięte ciasto przełożyć na deskę. Rozwałkować w kształcie kwadratu. Połowę powierzchni wyłożyć masłem, a następnie złożyć ciasto na pół, przykrywając częścią bez masła i dobrze przycisnąć na całej powierzchni. Tak uzyskany prostokąt złożyć jak list (patrz składanie ciasta).

Ciasto rozwałkować tak, aby uzyskać kwadrat o boku 30 cm lub odpowiednio do długości blaszki. Posypać serem i szczypiorkiem, a następnie ciasno zwinąć. Można dodatkowo zlepić końce dla pewności, żeby ser nie wypłynął. Ciasto przełożyć do wyłożonej papierem i natłuszczonej keksówki najlepiej 30 cm długości. Odstawić do wyrośnięcia na 30-45 minut.

Piekarnik rozgrzać do 220 stp. C.

Chlebek posmarować z wierzchu żółtkiem wymieszanym z mlekiem. Można też naciąć kilka razy. Piec 45-50 minut.

Doskonały jako dodatek do zup.

Czy jak kto woli w spolszczonej wersji tortila. Jest to w tym przypadku rodzaj płaskiego, okrągłego placka o średnicy od 6 do 30 cm, z masy lub mąki kukurydzianej albo pszennej, stosowanego jako pieczywo i baza do innych potraw. Charakterystycznego dla kuchni meksykańskiej. Jednak u nas w domu zwykle nazwą tą określa się całe danie, czyli placek zwinięty z warzywami, serem, sosem i kurczakiem.

Z braku czasu można skorzystać z gotowych placków, mrożonych lub nie, które można kupić w wielu marketach. Te firmowe często są bardzo drogie, gdyż za kilka placów trzeba zapłacić nawet ponad 10zł. Ja kupuję niemrożone tortille w Makro, gdzie cena za placek jest niższa niż 1zł za sztukę.

składniki:
pomidor, plasterki
cebula, piórka
papryka, w paski
sałata masłowa lub inna
ser żółty, starty

filety z kurczaka

gotowe placki "tortille"

sposób przygotowania:
Kurczaka, kroję w cienkie, małe paski lub kostkę i smażę na patelni. Można go doprawić ulubionymi przyprawami lub gotową mieszanką np. Przyprawa kurczak złocisty Kamis. Mięso zdejmuję na talerz wyłożony ręcznikiem papierowym, aby pozbyć się nadmiaru tłuszczu.

Warzywa kroję. Ser ścieram na tarce o grubych oczkach. Sałatę dokładnie płuczę i rozdzielam liście po ok. 1 liść na tortillę lub w zależności od wielkości.

sos pikantny
4 łyżki majonezu
1-2 papryczki chili, bez pestek, posiekane
1/2 łyżeczki papryki słodkiej
1/2 łyżeczki kuminu, nie mylić z kminkiem
szczypta pieprzu cayenne
szczypta cukru
szczypta soli
ząbek czosnku

Składniki sosu wymieszać.

Na placek nakładam czubatą łyżkę sosu i rozsmarowuję tylko na niespełna połowie (prawie 1/4). Na to kładę liść sałaty, kurczaka, warzywa i posypuję serem. Całość zawijam, pamiętając o tym, aby zamknąć z jednej strony placek, zaginając go do środka.

Tak przygotowane placki kładę na patelni - najlepiej grillowej - z rozgrzaną oliwą. Smażę chwilkę z każdej strony, pilnując żeby się nie przypaliły.

Do tortilli pasuje również sałatka z pomidorów z jajkiem w zastępstwie za sos pikantny.

Inaczej sernikobrownies z malinami to wspaniałe połączenie kuszących smaków :-) Moje Kochanie pokochało dzięki temu serniki, a w ogólnej klasyfikacji ciast wśród odmowników, to zajęło pierwsze miejsce ex aequo z snikersem.

Oryginalny przepis pochodzi z tej strony.

składniki:
200 g gorzkiej czekolady
200 g masła
400 g cukru pudru (to wbrew pozorom wcale nie za dużo)
5 jajek
110 g mąki
400 g sera kremowego (nie miałam, więc użyłam zwykłego tłustego sera, który wcześniej zmiksowałam)
cukier waniliowy lub 1 ł ekstraktu z wanilii
120 g świeżych malin (mogą być mrożone)

sposób przygotowania:
Piekarnik rozgrzać do temp. 170 st C.

Blaszkę 20x30 cm wysmarować masłem i wyłożyć papierem.

Czekoladę rozpuścić w kąpieli wodnej, ostudzić.

Masło i 250 g cukru pudru zmiksować na gładką masę. Następnie dodać 3 jajka - wbijając po jednym i dobrze miksując przed dodaniem kolejnego.

Wlać roztopioną czekoladę, dalej miksować. Następnie dodać mąkę.
3/4 mikstury wlać do blaszki.

W drugiej misce utrzeć ser, resztę cukru, jajka i cukier waniliowy. Masa powina mieć gładką konsystencję.

Wylać masę serową na masę czekoladową.

Na wierzch wylać resztę masy czekoladowej i ułożyć maliny.
Piec 40-45 min, jednak u mnie nie było to wystarczająco długo i piekłam około 60 min. Studziłam w ciepłym, ale otwartym piekarniku.

To jeden z moich faworytów, jeśli chodzi o chleby. Tym samym będzie to chyba pierwsza chlebowa powtórka na tym blogu, o której tu wspomnę. Wiele chlebów już wypróbowałam, ale do żadnego nie mam tak wielkiego zaufania jak do mlecznego Agusi. Jest po prostu fantastyczny, a za każdym następnym razem i nabieraniem wprawy wychodzi coraz to piękniejszy.

Dlatego też wybrałam go na święta. Po pierwsze ze względu na to, że przygotowuję go w maszynie do chleba, co dało mi ponad godzinę na inne przygotowania. W czasie, gdy automat opiekował się wyrastaniem ciasta, ja mogłam poświęcić się przygotowaniem obiadu.

Po drugie, robi się go bardzo szybko, pomijając fakt, że zawsze wcześniej wyciągam zakwas i lekko odświeżam go, by na drugi dzień był gotowy. Ten wyjątkowy składni sprawia, że chlebek jest zawsze długo świeży i mięciutki.

Po trzecie, dzięki obecności drożdży mam pewność, że zawsze mam jakieś koło zapasowy, gdyby jakimś cudem zakwas mnie zawiódł.

Po czwarte, ciasto ma zawsze idealną konsystencję, co bardzo rzadko mi się przytrafia. Za to mogę spokojnie wyłożyć na blachę bochenki, które urosną pięknie i będą idealnie okrągłe oraz pękate.

Podsumowują - chlebek jak marzenie, szczególnie na debiut, ale także na zawsze...

Niestety nie pokażę w tej chwili zdjęcia tej potrawy, gdyż pech chciał, że przy fotografowaniu mlecznego chleba rozładowały mi się akumulatory. W związku z czym zdjęcie będzie następnym razem, a jestem pewna, że nastąpi on już wkrótce :-)

składniki:
ok. 0,5kg filetów z ryby, takiej bardziej zwartej np. dorsz
1 papryka, preferowana zielona
2 pomidory, pocięte na ósemki
1 mała cebula, pocięta w piórka
5-10 cm pora, biała część, pokrojona w krążki
puszka ananasów lub trochę mniej
1 mała papryczka chili, posiekana bez pestek
1 łyżka imbiru, świeżego, posiekanego
szczypiorek, do dekoracji
cytryna, opcjonalnie do skropienia ryby

marynata:
1 łyżeczka soli
1 białko
1 łyżeczka mąki kukurydzianej

sos:
¾ szklanki bulionu drobiowego
1 łyżka jasnego sosu sojowego
3-4 łyżki ketchupu
3 łyżki octu ryżowego
3 łyżki cukru

1 łyżeczka mąki kukurydzianej wymieszana w 2 łyżkach wody

sposób przygotowania:
1. Rybę skropić sokiem z cytryny i odczekać jakiś czas. Ten etap można pominąć, jednak ja wolę w taki sposób pozbyć się trochę tego rybiego zapachu.

2. Składniki marynaty dobrze wymieszać. Rybę pokroić w kawałki wielkości jednego kęsa lub nieco większe. Odstawić na 15 minut. Po czym usmażyć na oleju i przełożyć do miski wyłożonej ręcznikiem papierowym dla pozbycia się nadmiaru tłuszczu.

3. Składniki sosu z wyjątkiem mąki wymieszać.

4. Na patelni lub woku rozgrzać 2 łyżki oleju i podsmażyć dosłownie przez chwilę imbir imbir. Dodać pozostałe warzywa, oprócz pomidorów, i smażyć przez kilka minut ciągle mieszając. Dodać pomidory, chwilę podsmażyć. Następnie dodać sos i doprowadzić do wrzenia. Na koniec dodać miksturę mąki i wody, wymieszać i podgotować do pożądanej gęstości (można ewentualnie dodać więcej mąki). Zdjąć z ognia, dodać rybę i wszystko jeszcze raz wymieszać.

5. Podawać z ryżem uekorowane szczypiorkiem.

dodatkowe informacje:
W mojej wersji użyłam mąki ziemniaczanej zamiast mąki kukurydzianej.

Sos znakomicie komponowałby się także z drobiem i tak też następnym razem go wykorzystam.

Ta potrawa mimo swoich azjatyckich korzeni ma wg mnie zdecydowanie inny, oryginalny, subtelny, orientalny smak. Na pierwszy rzut oka składniki sosu mogą dziwić i wprawiać w zakłopotanie nawet najbardziej odważnych eksperymentatorów w kuchni. Niemniej jednak z ręką na sercu i żołądku polecam tą wyjątkową potrawę. Dla niepewnych proponuję zmniejszyć porcję o połowę, gdyż z podanych proporcji wychodzi obiad na 3-4 osoby.

składniki:
2-3 pojedyncze filety z kurczaka, pokrojone w paski
sól
½ łyżeczki pieprzu cayenne
1 łyżeczka słodkiej papryki
2 łyżki oleju
3 cebule, pokrojone w piórka
2 ząbki czosnku, posiekane
100 ml soku jabłkowego np. Tymbark 100%
200 ml niesłodzonego mleka kokosowego
2 łyżki masła orzechowego
300 g marchwi, pokrojone w słupki
200 g pieczarek, małych pokrojonych w ćwiartki
1 pęczek świeżej kolendry, grubo posiekane

sposób przygotowania:
Mięso posypać przyprawami (cayenne, sól, papryka) i dobrze wymieszać. Na dużej głębokiej patelni, a jeszcze lepiej w woku, rozgrzać olej i obsmażyć kurczaka tak, by tylko ściął się z wierzchu.
Dodać cebulę i czosnek. Chwilę wszystko razem podsmażyć, żeby się przegryzło.

Następnie wlać składniki sosu – sok, 100ml wody, mleczko kokosowe i masło orzechowe (najlepiej naturalne bez żadnych soli i innych dodatków). Wszystko wymieszać i po kilku minutach (2-3), kiedy sos zaczyna lekko bulgotać dodać marchew i pieczarki.
Przykryć i dusić przez około 8-10 minut lub do momentu, gdy marchew będzie lekko miękka.

Na koniec doprawić solą, pieprzem cayenne. Można ewentualnie – wg własnych upodobań – dodać sambal oelek lub malutką posiekaną papryczkę chili. Wówczas potrawa będzie bardziej wyrazista.

Podawać z ryżem, a wierzch udekorować kolendrą.

Smacznego!

dodatkowe informacje:

Zamiast piersi z kurczaka można użyć udek, jednak trzeba wydłużyć czas ich duszenia się. W samym sosie jeszcze przed dodaniem marchewki i pieczarek proponuję dusić wszystko około 10-15 minut w zależności od wielkości udek. Ja robiłam z filetów z kurczaka, które można po podsmażeniu wyjąć i dodać dopiero pod koniec, aby uzyskać bardzo mięciutkie kęski mięska.

Nie próbowałam tego dania z sokiem, a w zasadzie napojem z kartonu. Do wypróbowania użyłam 100% sok jabłkowy Tymbark w małej 250ml butelce. Myślę, że jest idealny ze względu na lekko kwaśny smak.