Dla mnie to danie to takie przejście od słonecznego lata do złotej jesieni. Świeże za sprawą papryki i pozostałych warzyw, a zarazem już lekko mięsne z nutą gorzkiej orzeźwiającej skórki z cytryny. Cudowna kompozycja od cudownego duetu Jamiego i Gennaro. Kto wie ten zrozumie, a kto nie wie ten musi spróbować. Przy odrobinie wprawy to bardzo szybka, a do tego pyszna propozycja obiadowa.



składniki:
½ czerwoej lub białej obranej cebuli
1 czerwona papryka, pozbawiona pestek
90 g plasterków szynki parmeńskiej
¼ świeżego czerwonego chili
1 duży pomidor
½ pęczka świeżej natki pietruszki
200 g makaronu Taglierini, ale może też być bavette lub spagetti
sól morska i pieprz, do smaku
oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia
½ cytryny, najlepiej niewoskowanej, skórka i sok
parmezan, do starcia

sposób przygotowania:
Rozpocznij od przygotowywania składników. Na początek należy bardzo drobno pokroić cebulę, paprykę i połowę szynki parmeńskiej. Drobno posiekać papruczkę chili. Pomidora pokroić w ćwiarki, uunąć nasiona, a pozostały miąższ pokroić w kostkę. Natkę pietruszki drobno posiekać.

drobno pokrojoną wcześniej szynkę parmeńską postawić na suchej patelni na dużym ogniu i smażyć przez 5 minut lub do momentu aż kawałki będą chrupiące. Tak przygotowaną szynkę przenieść na podwójną warstwę ręczników kuchennych, aby pozbyć się nadmiaru wytopionego tłuszczu.

W dużym garnku zagotować osoloną wodę na makaron, a następnie postępować wg instrukcji z opakowania. Makaron gotować do momentu aż będzie al dente.

W międzyczasie na postawioną na średnim ogniu patelnię wlać 3 łyżki oliwy. Dodać cebulę, paprykę i chili. Wszystko razem podsmażyć przez minutę lub trochę dłużej. Pokroić pozostałą szynką parmeńską i dodać do patelni. Dodać również większość posiekanej natki, po czym doprawić solą i pieprzem.


Kiedy makaron jest gotowy zachowac odrobinę wody z gotowania, a następnie należy go odcedzić i dodać do patelni. Wodę dodawać stopniowo do przygotowywanego sosu, aby kontrolować jego gęstość i konsystencję.

Do patelni dodać sok z cytryny, pokrojone w kostkę pomidory oraz trochę startego parmezanu. Wszystko razem wymieszać. Jeśli jest zbyt gęste dodać na koniec jeszcze trochę gorącej wody z gotowania makaronu.

I tak oto danie jest prawie gotowe. Po wymieszaniu należy wszystko zdjąć z ognia, a natępnie podzielić między talerze posypując każdą porcję chrupiącą szynką parmeńską, dodatkowym parmezanem oraz skórką z ctryny i resztą posiekanej natki pietruszki.

 ...czyli makaron spagetti po włosku wg Jamiego Oliver'a. Przepis znalazł się w książce Jamie's Italy jednak jest on bardzo popularny i obecny na wielu portalach kulinarnych. To typowe sycylijskie danie. U nas zagościło z niegasnącej miłości do bakłażanów, która ciągle trwa. Tymczasem na grządkach już wiją się krzaczki bakłażanów, których nie możemy się już doczekać. Ach... ale wracając do rzeczy.

W przepisie koniecznie, ale to koniecznie polecam zastosowanie chilli za radą Jamiego i to z sercem. Osobiście używam świeżego, ponieważ nigdzie nie mogę trafić na całe suszone strąki. Jamie uważa chilli za twoje uzależnienie i my chyba powolutku także :-)

Zanim jeszcze przejdę do przepisu dodam, iż nigdy nie stosuję się do podanych proporcji makaronu. Zawsze robię go tyle ile potrzebuję w zależności od apetytu. Nawet jeśli wychodzi więcej sosu pozostawiam go na później, a makaron w każdej chwili można ugotować świeży.


4 porcje

składniki:
2 duże, jędrne bakłażany
dobra oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia
1 łyżka suszonego oregano
1 suszone czerwone chili, rozdrobnione (opcjonalnie)
4 ząbki czosnku, obrane i drobno pokrojone
duży pęczek świeżej bazylii, drobno posiekane łodygi, liście w całości osobno
1 łyżeczka dobrego białego lub ziołowego octu winnego
2 puszki (po 400g) dobrej jakości posiekanych pomidorów lub 2 szklanki passaty
sól morska i świeżo zmielony czarny pieprz
450g spaghetti

115g solonej ricotty, pecorino lub parmezanu, starte

sposób przygotowania:
Bakłażany kroimy wzdłuż na ćwiartki. Jeśli mają gąbczasty środek z pestkami usuwamy go. Następnie każdą ćwiartkę kroimy w plasterki o grubości 5-10mm. Ja wolę cieńsze, ale Jamie zaleca cięcię na grubość palca. Następnie rozgrzewamy dużą patelnię z powłoką teflonową, dodajemy niewielką ilość oliwy i smażymy w dwóch partiach pokrojone bakłażany dolewając oliwy jeśli zajdzie taka potrzeba. Plasteki bakłażana staramy się "obtoczyć" w oliwie, tak aby każdy z nich był nią pokryty. Posypujemy oregano.Używając szczypiec przewracamy plasterki tak, aby zezłociły się nam równo z każdej strony. Gdy są już ładnie zarumienione ściągamy z patelni i robimy to samo z drugą partią.

Kiedy druga partia plastrów bakłażana jest już gotowa dodajemy do niej plastry z pierwszego rzutu. Teraz czas na dodanie chilli jeśli decydujemy się na wersję z pikantną nutką. Zmniejszamy ogień, dodajemy trochę oliwy, czosnek i posiekane łodygi bazylii. Mieszamy, aby wszystko ładnie się połączyło i równomiernie gotowało. Dodajemy niewielki chlust octu winnego oraz pomidory, które delikatnie rozdrabniamy łyżką drewnianą lub rozgniatamy. Nie musimy starać się robić tego dokładnie ponieważ pomidory i tak zmiękną i nieco rozpadną się podczas gotowania. Pozostawiamy na małym ogniu na 10-15 minut. Dodajemy połowę odłożonych liści bazylii, nieco je przy tym targamy (można też niedbale posiekać), kosztujemy i doprawiamy do smaku.

W między czasie przygotowujemy spagetti wg przepisu na opakowaniu. Gdy makaron jest al dente odcedzamy go zachowując troszeczkę wody z gotowania. Makaronu nie przelewamy zimną wodą(!). gorący makaron po odcedzeniu wkładamy z powrotem do garnka, w którym się gotował. Dodajemy sos i zachowaną część wody (ok. 1/4 szklanki). Stawiamy na ogniu i mieszamy po czym kosztujemy i w razie potrzeby doprawiamy. Od razu nakładamy na talerze posypując startym serem, pozostałymi liśćmi bazylii i skrapiamy odrobiną oliwy z oliwek.

Weekend z apetyczną Sophie i jej książką, czyli poszukiwanie pomysłu na szybki sobotni obiad we włoskim stylu. Na pierwszy ogień poszła owsianka z suszonymi morelami, miodem i kremową śmietanką, którą przygotowałam dla L. na śniadanie, a ostatecznie spałaszowałam razem z nią ze smakiem. Pierwszy raz zajadałam się owsianką nie mogąc wyjść z podziwu, że coś takiego może być takie dobre. Chyba wyleczyłam się ze wstrętu jakim od dziecka darzyłam tego typu jedzenie. Była przepyszna i dlatego wrócę do niej jeszcze kiedyś.

Tymczasem na obiad postanowiliśmy zrobić coś szybkiego jak na leniwą sobotę przystało. Wybór padł na penne, któro jak każdy makaron będzie chyba zawsze przywoływać w mojej głowie wspomnienia z wakacji w Toskanii. Z drugiej strony penne ladacznic (dosłowne tłumaczenie nazwy tego dania) kojarzy mi się z Florencją, gdzie przemierzając wąskie, urokliwe uliczki przechodziliśmy przez jedną, która nosiła tę samą nazwę co tytułowe penne.

Danie podczas przyrządzania nabiera z każdym kolejnym składnikiem złożoności smaku. Nie wyobrażam sobie, żeby można było któryś z nich pominąć.

2 porcje

składniki:
200g penne
3 łyżki oliwy
1 ząbek czosnku
1/2 świeżej papryczki chilli bez pestek
1 puszka dobrych krojonych pomidorów (400g)
150g czarnych oliwek (bez pestek)
2-4 fileciki anchois
1/2 łyżeczki brązowego cukru
2 łyżki posiekanej natki pietruszki, plus do dekoracji

sposób przygotowania:
W dużym garnku zagotować wodę na makaron.
Czosnek obrać i drobno posiekać. Z chili usunąć pestki i również posiekać.

W dużym rondlu rozgrzać oliwę 2 łyżki oliwy, dodać czosnek i papryczkę, a następnie lekko zeszklić uważając, aby czosnek nie zrobił się brązowy, ponieważ zgorzknieje.
Do rondla wlać odcedzone pomidory, zmniejszyć gaz i gotować przez 10 minut (ja gotowałam pod przykryciem, ponieważ używałam bardzo gęstych pomidorów z niewielką ilością zalewy).

Kolejna szybka propozycja obiadu zainspirowana przepisem Jamie'go Oliver'a. Na zielono i po włosku.

składniki:
125g parmezanu
1 duży brokuł
1 puszka anchois w oliwie (30g)
1 czubata łyżka kaparów
1 małe suszone chili
3 ząbki czosnku
kilka gałązek tymianku

500g makaronu orecchiette

oliwa z oliwek
świeża bazylia
sól i pieprz

sposób przygotowania:
Przed przystąpieniem do gotowania przygotuj wszystkie składniki, w czajniku zagotuj wodę, która będzie potrzebna do gotowania.

Jeśli masz parmezan w kawałku zetrzyj go na tarku. Odetnij wszystkie różyczki brokuła od łodygi i odłóż na bok. Skórkę z parmezanu możesz wrzucić podczas gotowania sosu, a następnie wyjąć ją tuż przed zmieszaniem sosu z makaronem. Możesz także użyć gotowego startego parmezanu.

Pyszne, szybkie, zdrowe i proste danie! Idealne odkrycie, choć trochę za późne jak na obecną porę roku, gdyż przepis jest doskonały przede wszystkim na letnie dni, kiedy to pomidory smakują najlepiej :-)

Proporcje makaronu, pomidorów i bazylii są dosyć luźne i można je modyfikować wg własnego uznania.

składniki:
1/2 szklanki czarny oliwek, pokrojonych
4 łyżeczki octu balsamicznego
1 1/4 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu
1/2 szklanki wysokiej jakości oliwy z oliwek
3 duże ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę
700g pomidorów, smacznych i świeżych
300-350g mozzarelli
2-3 pęczki bazylii, lub nawet więcej(!)
makaron spagetti (ok. 300-400g)

sposób przygotowania:
W bardzo duuuużej misce połączyć pokrojone w kostkę pomidory, mozzarellę, bazylię, ocet balsamiczny, oliwki, sól i pieprz.

Idealny dodatek do zup i nie tylko! Dodatek marchewki i kurkumy sprawi, że kluseczki już nigdy nie będą nudne.

składniki:
2 ładne marchewki
1 łyżeczka kurkumy
1 łyżeczka masła
2 jajka
mąka pszenna
do smaku: sól, cukier

sposób przygotowania: Marchewkę obrałam, opłukałam i pokroiłam na mniejsze kawałki. Wrzuciłam ją do rondelka, dodałam masło i po 1/3 łyżeczki soli oraz cukru. Podlałam ją też kilkoma łyżkami wody. Na malutkim ogniu dusiłam aż zupełnie zmiękła - trzeba pilnować żeby się nie przypaliła i ew. dolać troszkę wody jeśli ta odparuje. Po ugotowaniu marchewkę odstawiłam do wystudzenia. Następnie przełożyłam ją do blendera, dodałam wybite ze skorupek jajka i kurkumę - zmiksowałam na gładką pastę.

Karczochy - dla jednych przysmak, dla innych okropieństwo. Dla nas zdecydowanie to pierwsze, dlatego postanowiłam poeksperymentować i wykorzystać pozostałe z pizzy karczochy. Wyszło smaczne i szybkie w przygotowaniu danie.

składniki - sos:
1 łyżka oliwy z oliwek
1 łyżka masła
1 puszka marynowanych karczochów
1 mała cebula
3 ząbki czosnku, posiekane
1/2 łyżeczki soli
1/4 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu
1/8 łyżeczki pieprzu cayenne
1 łyżeczka suszonego oregano
1/2 szklanki niskotłuszczowego twarogu
1/2 szklanki śmietany
1/2 szklanki tartego parmezanu

ulubiony makaron

Prosty, smaczny i szybki przepis na danie bezmięsne z makaronem. Do tego pyszny świeży szpinak, aromatyczne świeże pomidory i cóż więcej trzeba :)

składniki:
ulubiony makaron
paczka świeżego szpinaku
puszka pomidorów
kilka pomidorów suszonych
garść pieczarek
kostka fety
oliwa
cebula
5-6 ząbków czosnku
sól (mało) i pieprz

sposób przygotowania:
Makaron ugotować. Na patelni rozgrzać oliwę (ja użyłam tej, w której marynowałam suszone pomidory). Posiekać cebulę i czosnek, podsmażyć. Dodać pokrojone pieczarki i chwilę podsmażyć, aż będą miękkie. Wrzucić szpinak (w partiach, bo cały się od razu nie zmieści). Kiedy już cały szpinak jest wiotki, wlać puszkę pomidorów i dorzucić posiekane (niezbyt drobno) pomidory suszone. Doprawić, wymieszać.

Danie to pamiętam jeszcze ze stancji, gdy jedynym źródłem kulinarnych pomysłów była własna inwencja oraz segregator pełen wybranych do spróbowania przepisów z Mniama. I właśnie dzięki temu małemu zbiorkowi, który dziś stanowi już pokaźną skarbnicę różnorakich przepisów, zrobiłam pierwszy raz makaron penne.

Tak przygotowane penne wg przepisu Grzegorza jest no. 1 po dziś dzień. Po pierwsze jest proste, niewymagające, pożywne, bogate w smaku i nie potrzebuje drogich czy też wyszukanych składników. Po drugie zawiera sporą ilość cebuli, za którą przepadamy. Po trzecie: pomidory, którym przyznałabym miejsce ex equo ze wspomnianą cebulką. No i na koniec, jeśli się już wprawimy w robieniu ultra małych ślicznych kuleczek mięsnych danie to zyska także wyśmienity wygląd, choć jako danie jednogarnkowe na pewno nie osiągnie estetyki warzywnej piramidki ułożonej na upieczonym kawałku polędwicy z dodatkiem akcentów różnych małych kulinarnych detali.

Gdy mięsa indyczego dostatek, a na obiad sił niewiele zabieram się za robienie tej właśnie lazanii (w oryginale lasagne). Prostej i - jak na robienie lazanii - szybkiej wersji tej potrawy. Przepis ten dostałam parę lat temu od koleżanki z liceum.
składniki
6-8 arkuszy makaronu lasagne
25 dag sera żółtego - najlepiej mozzarelli

ok. 1 szklanki bulionu z kostki

0,5 kg mięsa mielonego
1 puszka całych pomidorów
2-3 łyżki dobrego przecieru pomidorowego
1 dorodna czerwona papryka
1 cebula
2-3 ząbki czosnku
1 łyżeczka mielonej słodkie papryki
suszone zioła prowansalskie
sól i pieprz do smaku

natka pietruszki (do dekoracji)

sposób przygotowania
Na rozgrzaną głęboką patelnię lub wok daję oliwę, a następnie smażę na niej mięso mielone - osobiście preferuję drobiowe, ale może być każde inne. W trakcie smażenia rozdrabniam mięso na małe kawałki. Po 5-6 minutach powinny zrobić się z mięsa drobne kawałeczki. Jeśli nie to rozdrabniamy je widelcem.

Następnie doprawiam - dodaję zioła prowansalskie, pieprz i pokrojoną w drobną kostkę paprykę. Po chwili dodaję również pokrojoną w kosteczkę cebulę i wyciśnięty czosnek (może być posiekany).

Dodaję pomidory wraz z (najlepiej gęstą) zalewą. Takie pomidory można zastąpić także dobrą pulpą pomidorową. Kiedy cebula jest miękka dodaję pokrojone pomidory i przecier. Teraz nadchodzi czas na ostateczne doprawienie farszu - dodajemy słodką paprykę i solimy wg uznania. Można też w razie potrzeby, dodać jeszcze pieprzu lub ziół. Zestawiamy z ognia.

W naczyniu żaroodpornym lub formie do lazanii nalewam na dno trochę bulionu tak, aby tylko pokrył dno. Można również dać na dno trochę farszu jeśli jest rzadki. Dzięki obecności bulionu lub farszu mamy pewność, że najniższa warstwa makaronu będzie ugotowana. Na to układam warstwę makaronowych arkuszów (UWAGA! Arkusze nie mogą na siebie zachodzić, gdyż mogą się nie dogotować). Później farsz (połowa lub 1/3), ser i znowu makaron. Dla pewności w tym momencie polewam delikatnie bulionem makaron, aby się zamoczył. Następnie szykuję kolejne wartswy. Kończymy na warstwie makaronu. Na nią możemy położyć jeszcze ser lub też nie. Przygniatamy wszystko lekko, aby się wyrównało i polewamy resztą makaronu.

Kiedyś oglądałam w "Pascal, po prostu gotuj", iż bulionu powinno być tyle, by pokrył najwyższą warstwę makaronu na około 1mm. Ja natomiast jeśli używam zbyt szerokiego naczynia i szkoda mi wlewać aż tyle bulionu polewam wierzchni makaron podczas pieczenia. Jednak jeśli dysponujemy odpowiednim naczyniem to nie będziemy potrzebować jakiejś zawrotnej ilości bulionu i powinna nam wystarczyć 1 szklanka. Uwierzcie na słowo, że takie przygotowanie sprawdza się, potrzeba tylko trochę wyobraźni i wprawy :-)

Piekę w 130-150 stp. C około 30 minut. Podczas pieczenia bulion zostanie wchłonięty przez makaron a farsz zgęstnieje.

Po wyjęciu z piekarnika zaleca się odczakanie, aż lazania odpocznie. Trudne to jest niebywale, kiedy wspaniałe zapachu roznoszą się po całym domu. Podobno lazania najlepiej smakuje i jest wygodna do podawania, jak się ją odgrzeje tuż po wystygnięciu. Nie próbowałam, gdyż u nas znika zaraz po 5 minutach od wyciągnięcia z pieca i dlatego też wygląda jakby przeszła huragan zanim trafiła na talerz ;-)

Na koniec dekoruję listkami świeżej natki pietruszki. Smacznego!

Jeden słoik takiego sosu dostałam podnad rok temu od kuzynki N. Po jego szybkiej degustacji (mimo bardzo, ale to bardzo ostrego smaku) postanowiłam zrobić własny zapas. I tak oto, zawsze kiedy potrzebujemy obiadowej pomocy w kuchni wpada mi w ręce jeden ze słoiczków. Zwykle nie stosuję go solo, choć zdarza się, że mamy ochotę na coś piekielnie ostrego. Wówczas gotuję spagetti i mieszam z kilkoma łyżkami tego sosiku. W wersji mniej palącej dodaję cukinię, przecier lub pulpę pomidorową i mozzarellę. Oczywiście ostrość sosu przed jego włożeniem do słoików można dopasować ograniczająć chilli.
składniki
3 kg papryki, zważona bez gniaz nasiennych i ogonków
5-10 dag chilli
3-5 główek małych czosnku, obrać
30 dag cukru
0,5 szklanki oliwy z oliwek
1,5 szklanki octu winnego (czerwony)
3 kostki rosołowe
1 łyżeczka wegety
2,5 łyżeczki soli
2 słoiczki przecieru pomidorowego, np. Łowicz
ziele angielskie
liść laurowy

sposób przygotowania
Po wstępnym przygotowaniu składników sos robi się błyskawicznie! Paprykę, chilli (patrz: informacje dodatkowe), czosnek miksuję na sosistą masę w maszynce do mielenia, malakserze lub co kto woli. Ma być po prostu o kozystencji sosu!

Zmiksowane składniki umieszczam w sporych rozmiarów garnku, w którym są pozostałe składniki. Doprowadzam na średnim ogniu do zagotowania; czas od czasu mieszając by się nie przypaliło.

Gorące przekładam do słoiczków, które po zakręceniu stawiam do góry nogami, aż do wystygnięcia.

Przechowuję w piwnicy lub lodówce.

Smaczego!

dodatkowe informacje
Ostrożnie radzę postępować dodając chilli. Każdy ma swoje upodobania co do ostrości sosu, tak więc radzę dodać wg własnego smaku. Ja np. po odważeniu 10 dkg rozcinam i pozbawiam papryczki pestek, po czym wrzucam do malaksera.

Można również dodać więcej oliwy. Sosik wtedy będzie nie tylko tłuściejszy, ale również zmieni nieco smak na łagodniejszy.

Dla urozmaicenia można do sosu dodać drobno posiekanej świeżej natki pietruszki.

Autorką tego wspaniałego przepisu jest Lidia Bastianich. To kolejna obiadowa propozycja wyszukana na Leite's Culinaria. Danie jest lekkie, pyszne i takie letnie.

na 4 porcje

składniki:
4 łyżki oliwy z oliwek
0,5kg średnich krewetek
2 duże pory
2 łyżki gruboziarnistej soli
1 łyżeczka zgniecionej przez praskę szalotki
2 łyżki masła
1 szklanka bulionu drobiowego
0,5kg makaronu tagliatelle
1/3 szklanki sera Pecorino Romano

sól i pieprz

sposób przygotowania:
1. Na patelni poddgrzać 2 łyżki oliwy. Wrzucić krewetki i obsmażać przez 2 minuty. Odstawić na bok.

2. Pory oczyścić, umyć, ususzyć, a następnie pokroić ich białą i jasnozieloną część na 1-centymetrowe plastry.

3. W garnku nastawić wodę (z dodatkiem 2 łyżek soli) na makaron.

4. Na patelnię wlewamy pozostałe 2 łyżki oliwy, podgrzewamy i dodajemy pokrojone pory. Smażymy około 5 minut często mieszając, aż będą miękkie. Następnie dodajemy szalotkę i smażymy przez kolejną minutę. Dodajemy masło, bulion i gotujemy na wolnym ogniu przez 3 minuty. Po tym czasie dodajemy krewetki i gotujemy jeszcze przez 1-2 minuty. Na koniec doprawiamy solą i pieprzem.

5. W między czasie gotujemy makaron, odcedzamy i polewamy przygotowamnym sosem. Wszystko dobrze mieszamy tak, aby sos obkleił dokładnie makaron.

6. Podajemy posypane dużą ilością startego sera.

dodatkowe informacje:
Nastęnym razem użyję mniejszej ilości makaronu, gdyż z podanej - jak dla nas - wychodzi za mało sosu w stosunku do makaronu. No i wodę do makaronu posoliłam jedną łyżką zwykłej soli, bo żal mi było gruboziarnistej :-)