Panna cotta to deser, który nie uwiódł mnie w hotelowej restauracji, dlatego też postanowiłam dać mu drugą szansę. W ubiegły weekend wyposażona w przepis i foremki do deserów z dwiema pokrywkami przystąpiłam do dzieła. W efekcie przez kilka następnych dni każdego popołudnia mąż ukradkiem skradał się do lodówki, a deserów ubywało Ciekawe dlaczego? :-)

składniki:
1 szklanka mleka
1 łyżka żelatyny w proszku
3 szklanki śmietany kremówki, płynnej np. łaciatej
1/3 szklanki płynnego miodu
1 łyżka cukru
szczypta soli

pół laski wanilii (opcjonalnie)

owoce wg uznania

sposób przygotowania:
Do rondelka o grubym dnie wlać mleko. Posypać po wierzchu żelatyną i zostawić na 3-5 minut, aby żelatyna spęczniała.

Pyszne, szybkie, zdrowe i proste danie! Idealne odkrycie, choć trochę za późne jak na obecną porę roku, gdyż przepis jest doskonały przede wszystkim na letnie dni, kiedy to pomidory smakują najlepiej :-)

Proporcje makaronu, pomidorów i bazylii są dosyć luźne i można je modyfikować wg własnego uznania.

składniki:
1/2 szklanki czarny oliwek, pokrojonych
4 łyżeczki octu balsamicznego
1 1/4 łyżeczki soli
1/2 łyżeczki świeżo zmielonego pieprzu
1/2 szklanki wysokiej jakości oliwy z oliwek
3 duże ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę
700g pomidorów, smacznych i świeżych
300-350g mozzarelli
2-3 pęczki bazylii, lub nawet więcej(!)
makaron spagetti (ok. 300-400g)

sposób przygotowania:
W bardzo duuuużej misce połączyć pokrojone w kostkę pomidory, mozzarellę, bazylię, ocet balsamiczny, oliwki, sól i pieprz.

Mniamuśne odkrycie dzisiejszego dnia! Długo szukałam pomysłu na wykorzystanie pozostałej dyni hokaido, która została mi po curry przygotowanym z przepisu shinju. Postanowiłam, że jeszcze raz spróbuję przygotować zupę krem, w których totalnie zakochałam się podczas urlopu we Włoszech. Obojętnie czy była to zupa krem z cukinii, czy zupa krem z fasoli - były pyszne!

Stare przepisy w segregatorze nie przekonały mnie do powtórki. Pora przyszła na google i polską część kulinarnego świata internetu. Niestety i tu nic mnie nie uwiodło :) Wybór padł na portal allrecipes.com Po modyfikacji na polskie warunki wyszła przepyszna, niezwykle aromatyczne - czego mi zawsze w zupach krem brakowało - nieco ostra zupka dyniowa. Po prostu poezja, pod warunkiem, że lubi się takie klimaty!

I znów powrót do urlopowych wspomnień. Chyba z tygodnia na tydzień odkrywając kuchnię włoską na nowo coraz mocniej zakorzeniam ją w naszym domu :-) Tym razem powrót do włoskich smaków z okazji niedzielnej wizyty gości, których uwieść miała pizza z grilowaną cukinią oraz tiramisu.

Jedząc tiramisu w kawiarni Paszkowski we Florencji zwróciłam szczególną uwagę na smak kakao oraz konsystencję i smak biszkoptów, a właściwie włoskich savoiardi. Kakao o wyrazistym aromacie zaskoczyło brakiem goryczki, której wprost nie cierpię w popularnym kakao z wiatrakiem używanym przez moją mamę czy babcię do każdego wypieku zawierającego w składzie kakao.

Zaopatrzona w mascarpone, nasze polskie biszkopty, Lavazzę (podobno tego deseru bez prawdziwej włoskiej kawy nie mamy prawa nazywać tiramisu), kremówkę, okazałe jajka, czekoladę oraz cukier, kakao i kapkę rumu (ze względu na dzieci tylko do lekkiego namoczenia) przystąpiłam do dzieła! W internecie znajdziecie mnóstwo przepisów na tiramisu w wersji bezpiecznej z jajami przygotowanymi na gorąco i w wersji surowej, gdzie jajek nie poddajemy działaniu ciepła.

Aby nie zepsuć wieczoru wybrałam przepis z foodnetwork.com, który zapowiadał się niezwykle obiecująco.

Bo proste dania smakują najlepiej! Tak mawia wiele osób, a w przypadku tego risotto i nie tylko tego, ale każdego innego również. To, że jesteśmy miłośnikami tego typu potrawy nie jest tajemnicą. Wszyscy w domu uwielbiamy ryż, więc w przypadku risotto wyjątku być nie mogło :)

Niestety nie udało mi się spróbować risotto we Włoszech. No, ale w końcu musi być jakiś pretekst, żeby móc tam ponownie pojechać. Czyż nie?

Pomysł na przygotowanie risotto na dzisiejszą kolację przyszedł niespodziewanie. Nasza sąsiadka chciała się pozbyć z ogrodu nadmiaru porów, do których dodała pęczek świeżutkiej natki. Na wybór dania nie trzeba było długo czekać, tym bardziej, że jeszcze wspomnienia urlopu we Włoszech są jeszcze bardzo żywe :-)

Po tak długiej przerwie nie sądziłam, że jeszcze kiedyś tu wrócę. Codzienna bieganina, praca i pęd życia skutecznie odwodziły mnie od zamieszczania nowych wpisów, choć zapas zdjęć przygotowanych wcześniej potraw każdego dnia przypomina mi o blogowych zaległościach.

Na szczęście w porę udało mi się zwolni. W miejscu, które zawsze podejrzewałam o jeszcze większe tempo życia, a które zdziwiło mnie, gdy dotarliśmy już na miejsce. Stamtąd też przywiozłam pomysł na pizzę do spróbowania w domu i którą już dziś mogliśmy degustować późną obiadową porą. Gdzie byliśmy? Chyba nie trudno odgadnąć :-)