W ramach wypoczynku zwykle chcemy udać się w ciche, uwolnione od miejskiego gwaru miejsce. Paradoksem jest jednak fakt, że często uciekamy do jeszcze bardzej zatłoczonych, gwarnych letnich miejscowości, które kłębią się od turystów. Czy to nad morzem, czy nad pobliskim zalewem zawsze znajdzie się ktoś kto słucha głośno muzyki lub pije alkohol z przyjaciółmi zachowując się przy tym jakby był panem sytuacji (i miejsca). Zamiast odpoczywać zmieniamy miejsce lub całkiem się zniechęcamy.

Podobne sytuacje spotkały nas w ostatnim czasie nad pobliskim kąpieliskiem, dlatego postanowiliśmy wyruszyć w poszukiwaniu ciszy i spokoju do wypoczynku. Dziś z samego rana wybraliśmy się drugi raz w miejsce, gdzie dźwięki przyrody są jedynymi dźwiękami otoczenia.

Jak ja lubię takie wymagające chleby. Moje kilku dniowe zmagania, nareszcie zostały uwieńczone pachnącym bochenkiem pain de campagne rustique. Co prawda przerósł odrobinę przez noc, ale nie mogłam go piec o 3 nad ranem, więc musiał poczekać. Z tego też powodu (prawdopodobnie) opadł po przełożeniu na kamień. Od koszyczka zrobił mu się śmieszny pępek :-)
 

Leczo wg przepisu yenulki, któro wspaniale nadaje się do słoika, jak i na pyszny obiad z dodatkiem kiełbasy lub wędzonki.

Przepis ten już drugi raz gości na naszym stole. Tym razem z sosem paprykowym, który idelanie nadaje się także do samego ryżu. Takie fileciki to jedno z tych dań, które określam mianem pychot, choć nie jest zbyt malokaloryczne, ale tę pół szklanki oliwy w zupełności wybaczam.

składniki:
2-4 pojedyncze piersi z kurczaka
sól, pieprz cytrynowy
tymianek
oregano
papryka słodka mielona
szczypta chili
mąka do obtaczania
kilkanaście plasterków dobrej wędzonki

sos:
1 papryka czerwona
1 papryka zielona
2 szklanki rosołu
1 cebula
2 ząbki czosnku
1/2 szklanki oliwy
przyprawy do smaku m. in. przyprawa do kurczaka, rozmaryn, bazylia, papryka słodka, pieprz cayenne

sposób przygotowania:
1. Piersi kroimy w podłużne kawałki ( z jednej piersi 4-6 kawalków) tak, żeby można je było wygodnie zawinąć w plasterek wędzonki.
2. Każdy kawałek doprawiamy do smaku troszkę pikantniej. I każdy z nich zawijamy w wędzonkę (mocno skęcając) i spinamy wykałaczką.
3. Każdy kawałek mocno obtaczamy w mące. Ukladamy je w naczyniu żaroodpornym.


4. Paprykę kroimy w paseczki, cebulę tniemy w talatki a czosnek przeciskamy przez praskę. Podsmażamy wszystko na oliwie. Zalewamy rosołem - chwilę gotujemy. Przyprawiamy i zalewamy mięsko.


5. Zapiekamy ok. 30 minut w temp 150-170 stp. C. Najlepiej jest wykorzystać termometr do mięs, sprawdzając co jakiś czas wewnętrzna temperaturę kurczaka. Powinno być około 80 stp. C.

Od dawna przymierzałam się do tego chlebka, aż w końcu podjęłam swoje największe, jak dotąd, chlebowe wyzwanie. Obecnie jestem na przedostatnim etapie, czy w zasadzie przygotowania mam już za sobą. Teraz ciasto ma przyrosnąć drugie tyle w ciągu 10 godzin. Trzymam za niego kciuki, choć jest we mnie odrobina zwątpienia, której powodem jest zepsuty piekarnik. Nie wiem jeszcze co dokładnie się zepsuło, ale na pewno nie ustawia dobrej temperatury. Zupełnie zwariował i podejrzewam, że za każdym razem ma maksymalną temperaturę :-(

Tak wyglądał chef pierwszego dnia tuż po jego zagnieceniu:

A tak po 24 godzinach:

Po dwóch dniach chef odświeżyłam pierwszy raz:

A tak wygląda dzisiaj, po drugim odświeżeniu:

Tym razem będę miała prawdziwą saunę w domu, w połączeniu z 32C na zewnątrz ;-)

...czyli nasz wczorajszy obiad. I tu po pierwsze przyznam się, że jeszcze nigdy nie robiłam sama gołąbków. Ze zwykłego zniechęcenia do długości przygotowania tego dania. Zabawne, bo potrafię przemóc się do 3-dniowego chleba, a do gołąbków nie. Za to uwielbiam je jeśli i kiedyś na pewno przyjdzie te czas, gdy zmuszę się do ich przygotowania. Tymczasem testuję cincinową wariację (sd_silver) na ich temat.
W smaku bardzo podobne do gołąbków. Nam bardzo spodobała się obecność ryżu, za to niezbyt - kaszy manny (czy mannej się pisze?!). Gdyby nie błąd z kapustą, którą wcześniej ugotowałam, a nie powinnam byłyby jeszcze lepsze.