Bywają dni, gdy nie mam na nic ochoty, a obiad musi być natychmiastowo. Zastanawiałam się w ogóle czy wypada poruszyć tu ten temat, ale idą za ciosem zapytam, jak często korzystacie z zamrożonych sklepowych dobrodziejstw? Odrazu przyznam, że u nas cały rok jest w zamrażace jakaś zapasowa porcja na wszelki wypadek, a już tym bardziej zimą.
Już w trakcie przygotowania przepis ten kojarzył mi się smakowo z duńską zupą z porów (z MniamMniam), którą tak uwielbiamy. I wcale się nie myliła, bo farsz jest baardzo podobny w smaku (szynka + por + śmietana + gałka muszkatołowa), co bardzo nas cieszy. Poza tym ciasto - genialne, szybciutkie i bezproblemowe. Nie wiem, czy trafiłam wreszcie na bardzo dobrą jakościowo mąkę, czy to przepisy działają cuda, ale pierwszy raz mogę zostawić ciasto na kredensie, a ono bez zbędnych ceregieli (ciepłe miejsce, przykrywanie, ukrywanie w piekarniku etc.) rośnie w założonym czasie. 
Przygotowując te malutkie i niezwykle ładne bułeczki postanowiłam być wierna technice zagniatania ciasta bez podsypywania mąką, dając tym samym odpoczynek KA. Odkąd w moim życiu pojawiła się Lila jestem zdecydowanie bardziej cierpliwa, co też miało swój wpływ na zmianę lepkiego ciasta w gładką i elastyczną kulę. W głębi serca nie sądziłam, że uda mi się tego dokonać, a jednak... Bułeczki znikły wraz z ukrytym za chmurami słońcem, po tym jak moje Kochanie wróciło z pracy do domu i z wielkim apetytem wszamało na spółkę z córcią całą porcję.
