Klasyka z dzieciństwa i nie tylko! Niektórzy mogą uważać, że to nuuuuuda, ale ja uwielbiam ryż zapiekany z jabłkami tak samo teraz, jak i kilkanaście lat temu. Dziś zajadam się nim z dużą L. Słodka i sycąca przekąska dla wszystkich. Proponuję zapiekać gotowe porcje w małych ceramicznych kokilkach, dzięki którym łatwo serwować gorące porcje, a później także przechowywać i odgrzewać.


4-6 porcji

składniki:
20 dag ryżu
600 ml mleka 2%
2 małe szczypty soli
4 jabłka średniej wielkości, umyte, obrane i pozbawione gniazd nasiennych
1 łyżka masła (oraz niewielka ilość roztopionego masła do wysmarowania naczyń żaroodpornych)
2 łyżki cukru
sok z 1/2 cytryny
1 płaska łyżeczka cynamonu

składniki sos:
150 ml kwaśnej śmietany 18%
1 opakowanie cukru wanilinowego
70 g cukru pudru

Dziś parę słów o ekologicznym zakwasie w proszku marki VITAM, który dla mnie osobiście jest nadzieją na szybki i łatwy dostęp do zakwasu bez konieczności wcześniejszego dbania i doglądania go. Nie przypadkowo użyłam tu stwierdzenia nadzieją, ponieważ jeszcze nie do końca przetestowałam jego możliwości.


Zakwas został stworzony z myślą o wypieku chleba żytniego oraz żytniego mieszanego. Jak zapewnia producent jest to oryginalny zakwas wyprodukowany z pełnoziarnistej mąki żytniej z dodatkiem żywych kultur bakterii. Dzięki powolnemu procesowi, w którym następuje proszkowanie produktu zakwas zachowuje swoje właściwości, a postać instant sprawia, że jest on natychmiastowo gotowy do użycia. Czystość kultur drożdży oraz brak konieczności wykonywania dodatkowych czynności przygotowawczych gwarantuje pełen, niezapomniany aromat chleba pieczonego na zakwasie.

Dodatkowo należy wspomnieć, iż jest to produkt opatrzony adnotacją BIO, ponieważ zawiera mąkę żytnią z biologicznie kontrolowanych upraw. 15g czyli jedna saszetka wystarcza na przygotowanie 1kg chleba. Na opakowaniu znajdziecie także przykładowy przepis na chleb żytni z zastosowaniem zakwasu i - tu ważne wtrącenie - dodatkiem drożdży. Co ciekawe zakwas ten nadaje się do wyrobu chleba w automatach piekarniczych (czego nie próbowałam). Zastanawiam się jednak czy, aby dodatek drożdży nie jest w tym przypadku konieczny!


W praktyce robiłam dotychczas dwie próby chlebowe z zastosowaniem tego zakwasu. Pierwszą (z połowy porcji) według przepisu producenta, a drugą z użyciem mieszanki chlebowej orkiszowej z dodatkiem mąki żytniej z zachowaniem proporcji podanych przez producenta.

Przy pierwszej próbie ciasto i trzymaniu się proporcji producenta ciasto wyszło luźne. Zdecydowanie musiałam dodać mąki, ponieważ nie byłoby nawet cieni szans na to, aby z tych proporcji próbować cokolwiek formować nie mówiąc o bochenku. Po skorygowaniu konsystencji ciasto pozostawione w foremce rosło znakomicie. Niestety producent nie określa jak długo lub też do jakiego momentu ciasto ma wyrastać. I tu przyznam się szczerze, że proces wyrastania przeprowadziłam na czuja :-) Osoby mniej doświadczone mogą mieć z tym etapem problemy zastanawiając się czy to już czy jeszcze nie. Dla bezpieczeństwa pieczenie chleba zaplanowałam w foremce, po pierwsze dlatego, że otrzymane ciasto na moje oko mogło nie zachować kształtu bochenka po wyrośnięciu, a po drugie dla zachowania kształtu i uniknięcia niepotrzebnych problemów. W końcu najważniejsze było przetestowanie smaku i efektu końcowego.

Już niemal w euforii po szeregu pomyślnych etapów, wyrośnięciu i włożeniu do piekarnika chlebek znacznie opadł w foremce. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być przerośnięcie ciasta. Niestety
efekt pieczenia nie był zbyt zadowalający. Chleb nie miał co prawda zakalca, ale jego tekstura pozostawiała wiele do życzenia. Być może wina leżała po stronie mąki żytniej użytej do wypieku, ale przyczyn może być wiele...

Dlatego następnego dnia postanowiłam pokombinować i zrobić chleb nieco bardziej po swojemu zachowując jednak zalecenia producenta. Jako bazy nie użyłam już samej mąki żytniej. Zastąpiłam ją chlebową pełnoziarnistą mieszanką orkiszową, do której dodałam mąkę żytnią w proporcjach pół na pół. I tym razem ciasto wyrastało mniej więcej tyle samo, nie skracałam ani nie wydłużałam czasu drastycznie w stosunku do poprzedniej próby. Nie opadło po włożeniu do piekarnika, ale... po ponad 5 minutach pieczenia. I tu miałam trochę zonka (!) ponieważ upiekłam już wiele chlebów i nigdy nie zdarzyło mi się coś podobnego, ale jak to mówią: zawsze musi być ten pierwszy raz ;-) Na szczęście równaniu uległ nieznacznie sam szczyt bochenka, a efekt końcowy był zadowalający.


Szczególnie smakowo faktycznie chleb posiadał wyczuwalną nutę zakwasu, czyli to coś czego chlebom na samych drożdżach brakuje. Biorąc pod uwagę opinie produktu zamieszczane o nim w Internecie i fakt, że niewiele trzeba się napracować, aby z jego pomocą przygotować chleb na zakwasie, stwierdzam, że zakwas marki VITAM zasługuje na uwagę. Jest idealny dla osób, które lubią piec i pieką chleby nie mając czasu na doglądanie własnego zakwasu.

W kuchennej szufladzie spokojnie czeka na następne próby druga saszetka tego zakwasowego cudu. Zastanawiam się czy bez dodatku drożdży zakwas radzi sobie z wyrastaniem ciasta równie dobrze, czy w maszynie do pieczenia chleba będzie równie niezawodny i czy można na jego bazie sporządzić i wystartować tradycyjny zakwas do karmienia i doglądania.

Ciekawa jestem czy Wy macie doświadczenia z tym albo podobnym produktem?

Pierwszym zaskoczeniem przy okazji tego postu jest zmiana wyglądu bloga. Po 9 miesiącach wytężonej opieki nad małą L. zamieniam się powolutku w skrzyżowanie sowy i wampira toteż mam możliwości nieprzerwanego grzebania przy laptopie nocą :-) A tak całkiem poważnie postanowiłam, iż nadszedł czas na dokonanie zmian i pożegnanie starego wyglądu bloga, który jakby nie patrzeć towarzyszył mi od ponad 7 lat(!). To chyba wystarczająco dłuuuuugi czas. Zdążyłam dorosnąć, skończyć studia, wyjść za mąż, urodzić dwójkę dzieci i ugotować naprawdę wiele, wiele różnych rzeczy.

Niech nowe będzie początkiem dobrego i jeszcze lepszego okresu w moim i naszym wspólnym życiu.


składniki:
 80 dag truskawek (mogą być zamrożone)
2/3 szklanki cukru (lub wg uznania)
1/3 szklanki soku z cytryny

sposób przygotowania:
Wszystkie składniki zmiksować (najlepiej blenderem). Dobrze, ale to naprawdę porządnie schłodzić w lodówce. Ochłodzoną masę przelać do maszyny do lodów i dalej postępować według jej instrukcji.


Sorbet można też wykonać bez maszyny: ochłodzoną masę przelać do dowolnego kontenera i umieścić w zamrażarce. Podczas procesu mrożenia kilka razy wyjąć z zamrażarki i miksować, by nie tworzyły się kryształki lodu.

Gotową masę przełożyć do pojemnika lub specjalnych foremek. Jeśli lody są zbyt twarde przed podaniem można je przełożyć na parenaście minut do lodówki aby nieco zmiękły.

Dla leniwych:
Schłodzoną (albo nie schłodzoną) masę można wlać do gotowych foremek z patyczkami i schłodzić kilka godzin w zamrażarce.
Niestety w tym przypadku powstaną kryształki lodu w powstałych tzw. sopelkach.

Źródło: MojeWypieki.com

Dawno, dawno temu... W dzień pewnej 30-tki... eee... kolejnej 18-stki mojego męża. Taki oto tort bezowy z mojewypieki.com po kilku małych potknięciach powitał wszystkich goszczących ;-)

6 dużych białek
300g drobnego cukru
1 łyżeczka soku z cytryny lub octu winnego
2 łyżeczki skrobi ziemniaczanej
składniki na sos rabarbarowo - truskawkowy: 400 g rabarbaru
250 g truskawek
 4 łyżki cukru
5 łyżek wody
dodatkowo:  600 ml śmietany kremówki 36%, schłodzonej
2 łyżki cukru pudru
kilka truskawek, do dekoracji

sposób przygotowania:
Dwie płaskie blachy do pieczenia wyłożyć papierem lub matą teflonową.
W misie miksera ubić białka na sztywno, pod koniec ubijania dodając cukier, łyżka po łyżce (co bardzo ważne - stopniowo) i cały czas ubijając. Na końcu dodać przesianą skrobię i sok z cytryny, zmiksować.
Masę wyłożyć na przygotowane blaszki w postaci 4 okrągłych blatów bezowych o średnicy około 20 cm, po dwa na blaszce, zostawiając między nimi przerwę.

Smakowita prostota bez mięsa. Pamiętam jak pierwszy raz skusiłam się na to danie. Było już dosyć późno, a mnie naszła ochota na gotowanie. W lodówce meldował się tylko bakłażan, a w szafce z zapasami wygrzebałam puszkę pomidorów. Reszta dodatków też się znalazła i wzięłam się do dzieła. Na początku N. sceptycznie ocenił pomysł, a po przygotowaniu zajadał z przyjemnością. Obsesja bakłażanowa trwała niemal tydzień. Niemal dzień w dzień przyrządzaliśmy bakłażana w tej postaci na późny obiad.

Kiedy sami dopasujecie proporcje cukru, octu balsamicznego (koniecznie dobrej jakości) i soli do indywidualnych upodobań, to będzie mistrzowska prostota na lekki obiad, no a jeśli nie obiad to leniwą kolację z lampką wina lub danie na wynos na przykład do pracy.



2-3 porcje

składniki:
1 średni bakłażany
sól morska
40ml oliwy z oliwek extra virgin
1 mała cebula, pokrojona wg upodobań
1 opasły ząbek czosnku. obrany i drobno posiekany
1 puszka dobrych pomidorów krojonych (400g)
1 łyżeczka cukru brązowego (lub nieco więcej)
sól i pieprz
gęsty octu balsamiczny do smaku
20g posiekanej świeżej bazylii
50g parmezanu

sposób przygotowania:
Rozgrzej piekarnik do 200C (lub 180C z termooobiegiem). Pokrój bakłażana na plastry o grubości 1cm. Rozłóż je na płaskiej powierzchni szczodrze oprósz solą. Pozostaw na 20 minut.

W międzyczasie rozgrzej w rondelku trochę oliwy (ok. 1-2 łyżek) i delikatnie podsmaż cebulę i czosnek uważąjąc, aby się nie przypaliły. Przypalony czosnek jest gorzki i zepsuje całe danie. Dodaj pomidory, brązowy cukier i dopraw do smaku. Gotuj sos pod przykryciem na małym ogniu około 20 minut. W tym czasie możesz śmiało dodać pół łyżki a nawet łyżkę dobrego, gęstego octu balsamicznego.

Bo botwinkowa może być tylko jedna! A tak naprawdę do indywidualna kwestia smaku. Mój N. ją kocha, a mała L. za bardzo nie przepada. Ja uwielbiam ją za nutkę zrumienionych młodych, ziemniaczków i wiosenny powiew w kuchni.


4 porcje

składniki:
1/2 kg młodych ziemniaków
3 łyżki dobrej oliwy najlepiej extra vergine
1 łyżka masła
2 ząbki czosnku
1 pęczek botwinki
1/4 szklanki białego wytrawnego wina (opcjonalnie)
750 ml bulionu drobiowego lub jarzynowego lub wody
4 łyżki posiekanego koperku
100-200 g śmietany (wg upodobania)
ser feta

dodatkowo:
koperek (do dekoracji)

sposób przygotowania:
Ziemniaki obrać, opłukać i pokroić na plasterki. W garnku z grubym dnem podgrzać oliwę z masłem, włożyć ziemniaki i obsmażać przez około 5 minut tak aby miejscami się zarumieniły. Dodać obrany i przepołowiony czosnek i smażyć razem przez 2 minuty. Ziemniaki posolić.