Siedzę sobie właśnie i myślę, co by tu przekąsić. Aż tu nagle N. mówi mi, że nie mogę nic już zjeść, bo je się tylko do godziny 19-stej, a później dopiero o 7 rano. Wyczytał to w Shape'ie, który dzisiaj przyszedł pocztą. Dziwne - pomyślałam - przewertowałam gazetę od deski do deski i nic z tym związanego nie pamiętam?! Więc dopytałam co i jak, po czym otrzymałam odpowiedź, że informację tą zaczerpnął z małej książeczki dołączone do czasopisma. Uff... - pomyślałam - skoro jeszcze jej nie czytałam to idę coś zjeść :-)

PS. Maluchy już niedługo będą miały 2 miesiące a wyglądają jakby im się za dobrze powodziło.

 

Po lewej zdjęcie: schowałem się! Po prawej: wszystkie piłeczki są moje (nawet kiedy śpię)!

Wczoraj nie pojawiła się żadna notatka, a to z powodu urodzin N., który zawsze mówi, że skończył 18-naście. W rzeczywistości jednak tą 18-nastkę obchodził już piąty raz z kolei :-) Z tej okazji przygotowałam to, co sobie solenizant życzył, a były to jego ukochane sajgonki. Danie mimo, że z podwójnej porcji znikło w mgnieniu oka. I tego właśnie nie lubię, kiedy ja się muszę z tym zawijaniem i smażeniem bawić, po czym nie ma nawet jak zdjęcia po usmażeniu zrobić, bo mi jakieś łapki podkradają, kosztują, sprawdzają czy są jeszcze gorące etc. Wrrr...

 

Po lewej sajgonki (wg przepisu z papieru ryżowego Tao Tao) przed smażeniem, po prawej kurczak w marynacie orzechowej podany z ryżem i jogurtem.

Dziś natomiast kupiłam nowy numer Kuchni, który w markecie zadecydował o dzisiejszym obiedzie. Zrobiłam kurczaka w marynacie orzechowej (str. 32) z sosikiem jogurtowo-szczypiorkowym. I o zgrozo zdziwiłam się, gdyż efekt przerósł moje najśmielsze oczekiwania: było pycha!

Zgodnie z formułą bloga powinnam zacząć pisać tu o jedzonku, które udało nam się skosztować podczas tygodniowego pobytu. Jednak prawda jest taka, że najwięcej mogłabym pisać o wypróbowanych tam piwach, gdyż okazji do integracji było o wiele za dużo :-) Oprócz piwa, które w Niemczech jest atrakcją nr 1 jedlismy pyszne, wielkie sniadania, smaczne obiady na uniwersytecie i rownie smakowite kolacje. Porcje były tak ogromne, że przytyłam 2 kg, ale jak tu sobie nie odmówić pysznych truskawek z bitą smietana na deser czy tez lodow smietankowo-malinowych w białej czekoladzie ;-)

Na zdjęciu powyżej jeden z tychże obiadów w jednej z restauracji w Paderborn, które to odwiedzilismy w ostatnim dniu naszego pobytu. Do samego muzeum jeszcze wrócę przy następnej okazji, a to ze względu na fakt, że muzeum to jest największym - podobno na swiecie - muzeum komputerowym.

Samo Bielefeld zaskoczyło mnie czekoladowymi toffi z tamtejszej fabryki, produktami dr Oetkera - bo wlasnie z niego Bielefeld słynie, oraz pobliskimi Werther's Original.

 

Powyżej fotografia fabryki dr Oetkera w Bielefeld (po prawej) oraz domu, w którym mieszkal (po lewej).

...szybko się kończy. Pobyt w Bielefeld również. Skończyło się błogie zasiadanie do pełnego stołu z pysznym jedzonkiem, którego nie musiałam wcześniej przygotowywać. Pełen relaks i przyjemność z jedzenia. Bez pośpiechu i gotowania. Ach!

Niestety dziś pierwszy raz od tygodnia zawitałam w kuchni, gdzie jak każdego dnia miałam okazję przygotować obiadek. Jednak ze względu na upał (którego w Niemczech nie było) i zmęczenie (które od wczoraj mnie nie opuszcza) postanowiłam zrobić coś szybkiego i smacznego, a co u nas w domu oznacza tylko jedno: gyros. O Bielefeld i miejscach, które podczas ostatniego tygodnia zwiedziliśmy napiszę w osobnym poście. Tymczasem muszę przygotować się do egzaminu :-(

PS. Gyros Rolo w nieco zmodyfikowanej jak dla gyros formie zrobiłam z przepisu podanego na MM przez Iwonaweiss.

Wróciłam, ale zanim przejdę do własciwego tematu wrzucam kilka zdjęć z 1-dniowego pobytu Krakowie.

 
Większe rozmiary mogę podesłać na maila. A co do samych zdjęć to chyba nie muszę ich podpisywać ;-)
 
 

Niestety nie ma polskich liter, a klawiatura jest na zakrecona wiec pisze dwa razy wolniej. Pogoda jest wzorowa! Umieramy z przejedzenia, tak dobrze nas tu karmia, nawet w domu nie jem tak regularnie, jak tu! No i oczywiscie piwo. Jakos sie tu przyjelo, ze zawsze na Szkole Letniej idziemy (dzisiaj) na darmowy obiadek z dolewka... piwa :-)

Jednym slowem jest smacznie, milo i strasznie nas rozpieszczaja.

Wracam do zajec.