Dla amatorów słodkości, a w szczególności dla dzieci. Przepis idealny, gdy mamy ochotę na czekoladowy grzeszek bez potrzeby pieczenia całej blaszki ;-)

Dodatkowo to przepis, który zawiera niewiele tłuszczu, a jednocześnie stanowi niezłą dawkę energii, dlatego mój N. zabiera takie brownie do pracy.

składniki:
2 łyżki mąki pszennej pełnoziarnistej
1 łyżka brązowego cukru
1-2 łyżki niesłodzonego kakao
mała szczypta cynamonu
szczypta proszku do pieczenia (ok. 1/8 łyżeczki)
1 łyżka syropu z agawy, lub miodu wielokwiatowego
1 "czubata" łyżka niesłodzonego soku jabłkowego
1 łyżeczka chudego mleka
kropka lub 2 ekstraktu waniliowego

sposób przygotowania:
Piekarnik rozgrzać do 175C.
Jedną foremkę na muffinkę przygotować do pieczenia - można spryskać ją specjalnym olejem w sprayu, aby uniknąć dodatkowego źródła tłuszczu. Alternatywnie natłuścić foremkę w tradycyjny sposób.

Lekki, soczysty, owocowy. Idealny na gorące dni, a do tego błyskawiczny w przygotowaniu :-)

składniki:
3 galaretki o smaku truskawkowym lub poziomkowym (łącznie na 1,5 litra wody)
1/2 kg homogenizowanego serka
3/4 kg truskawek

sposób przygotowania:
Dwie galaretki rozpuść w 1 i 1/2 szklanki gorącej wody, odstaw do wystygnięcia - sprawdzaj co kilka minut, czy nie zaczyna mocno tężeć.

Truskawki umyj, usuń szypułki, włóż do tortownicy jedną warstwą, około 10-12 truskawek odłóż do dekoracji wierzchu sernika. Do przygotowania tego sernika najlepiej sprawdza się tortownica Lekue z ceramicznym talerzem. Dzięki rozpinanemu sylikonowemu rantowi sernik wychodzi równiutki, a podczas przygotowania nic się nie wylewa :-)

Od ataku związanego z kamicą trzustkową minęło już prawie pół roku. Dziś ze względu na to, że poprzedni wpis cieszy się dużą oglądalnością postanowiłam kontynuować historię związaną z dalszymi losami N. i jego choroby. Od poprzedniego wpis dużo się wydarzyło, a nawet bardzo dużo. Przez ten czas dużo się nauczyliśmy, N. popełnił kilka grzeszków dietetycznych, ale o tym później.

Kolejne zabiegi usuwania kamieni w trzustce

Na pewno najważniejszy sukcesem był pierwszy po ESWLu zabieg endoskopowy stanowiący próbę usunięcia największego prawie 2cm kamienia w trzustce po wcześniejszym potraktowaniu go falami ultradźwiękowymi w szpitalu Mazovia w Warszawie. Do efektu podchodziłam sceptycznie, ponieważ wg statystyk potrzeba średnio 4 zabiegów ultradźwiękowych, aby rozkruszyć złóg. Niemniej jednak w Polsce takich łączonych zabiegów nie robi się zbyt dużo, dlatego też efekt pierwszego rozkruszania ultradźwiękami trudno było ocenić nie przeprowadzając zabiegu endoskopowego.

Nasza pierwsza przygoda z sushi zaczęła się od zestawu "zrób to sam" zakupionego wówczas na MniamMniamie. Niestety wynik nas nie zachwycił i tak szybko jak chcieliśmy spróbować tego specjału, porzuciliśmy go.

Od tamtej pory minęło wiele lat i tak po majowym pobycie N. w Edynburgu, gdzie N. raczył się gotowcem z Tesco wrócił pomysł na przyrządzenie sushi w domowym zaciszu ponownie.

Tym razem bazowaliśmy na własnych gustach i przepisach z sieci.

Ryż do sushi
Źródło: foodnetwork.com

składniki:
2 szklanki ryżu do sushi
2szklanki wody, plus dodatkowo do przepłukania ryżu
2 łyżku octu ryżowego
2 łyżki cukru
1 łyżka gruboziarnistej soli morskiej

sposób przygotowania:
Ryż wsypać do dużej miski i przepłukać w zimnej wodzie 2 lub 3 razy. Następnie przełożyć do rondelka, zalać 2 szklankami wody i postawić bez przykrycia na największym ogniu do momentu zagotowania. Chodzi o to, aby szybko podgrzać wodę i jak tylko zawrze zmniejszamy ogień do minimum, przykrywamy rondelek i gotujemy tak przez 15 minut. Po tym czasie ściągamy z ognia i odstawiamy przykryte na kolejne 10 minut, aby ryż doszedł.

 Serce rośnie, kiedy pomyślę, że już za 3 tygodnie wybywamy na tegoroczny urlop skoncentrowany głównie na małej L. Dlaczego? Nie trudno domyślić się po zdjęciu. Niemniej jednak dla nas będzie to także wielka przygoda, bo w końcu w głębi ciągle jeszcze jesteśmy dziećmi ;-)

Cel: Disneyland oraz spacer i zwiedzanie w centrum Paryża. W tym roku wcześniej niż zwykle, ponieważ Maleństwo, a wraz z nim mój brzuszek rośnie, co w wakacje nie będzie już dla mnie komfortową sytuacją ;-)
Wyzwaniem na pewno będzie odżywianie się N. w podróży i w obcym kraju, ale w końcu wyzwania są po to, żeby je podejmować i my się ich bynajmniej nie boimy. Czas pokaże, jak wszystko wyjdzie w praktyce.

Pobyt nie będzie zbyt długi, bo zaledwie 4-dniowy, ale wierzę, że równie wspaniały, jak ubiegłoroczny tydzień w Toskanii, którą pochłaniałam pełnym tchem i w której to zakochałam się bezpowrotnie.

Wraz z pojawieniem się choroby N. w naszym domu zamieszkał parowar. Urządzenie konieczne szczególnie po powrocie ze szpitala i przy stopniowym oswajaniu organizmu z normalnym jedzeniem po całkowitej głodówce. Dodam, że jest równie przydatne, gdy w naszym domu pojawiło się małe dziecko, a także po prostu wtedy, gdy chcemy zdrowo gotować!