Pierwsze próba ciastek na patyku, czyli popularnych cake pops była dla mnie nie lada wyzwaniem. Setki pomysłów - łatwiejszych i trudniejszy. Mnóstwo kształtów i sposobów dekoracji. Po przeglądnięciu wielu przepisów w sieci, a także szukając informacji u źródła, czyli u znanej Bakerelli, która jako pierwsza przygotowała tego typu słodkości miałam mętlik w głowie. Zaopatrzona w niezbędne rzeczy postanowiłam przystąpić do dzieła! Wybrałam cake popsy nie wymagające pieczenia, które można szybko przygotować.


12-15 ciasteczek

składniki:
24 ciasteczka Oreo
112g serka Philadephia
białe pastylki czekoladowe Candy Melts
barwnik spożywczy do czekolady np. Candy Colors Wiltona
kilka łyżeczek margaryny Planta (opcjonalnie)
pisaki spożywcze do dekorowania (np. FoodWriter marki Wilton)
posypka i cukier ozdobny np. Birkmann

dodatkowo:
blender do zmielenia ciastek
patyczki do lizaków
waga cyfrowa do odważenia kulek
szklane naczynie lub wysoka duża szklanka nadająca się do podgrzewania w mikrofalówce
foliowe rękawiczki (opcjonalnie)
gruby miękki styropian do wbijania gotowych cake popsów

sposób przygotowania:
Na początku, aby uniknąć stresu w czasie przygotowania i dekoracji najlepiej przygotować wszystkie niezbędne rzeczy w jednym miejscu na blacie roboczym. Zaplanujmy sobie także wygląd ciasteczek, barwniki i elementy dekoracyjne rozłożone w małych miseczkach.

Dobra organizacja w tym przypadku to klucz do sukcesu. Wiem to z własnego doświadczenia. Gdy drugi raz córeczka namówiła mnie na przygotowanie ciasteczek nie przygotowałam sobie styropianu do wbijania zanurzonych w polewie ciastek, a później panikowałam szukając w pośpiechu jakiegoś zastępnika.


Ciasteczka zmiksować w blenderze na drobne okruszki. Przełożyć do miski, a następnie stopniowo dodawać serek łyżka po łyżce mieszając. Masę zagnieść rękami (najlepiej w rękawiczkach, żeby okruszki nie wchodziły za paznokcie) lub łyżką. Gotowa masa powinna mieć konsystencję ciastoliny.

Za pomocą wagi odważać 20-gramowe kawałki ciasta, a następnie dłońmi formować z nich kuleczki (ok. 2.5cm średnicy). Kuleczki układać na płaskim talerzu lub tacy, na którym będziemy kuleczki chłodzić. Aby kuleczki stężały wkładamy je na 30 minut do lodówki lub 15 minut do zamrażarki.

czyli jak zrobić własny cukier waniliowy do kawy, herbaty i nie tylko! Tym razem trochę nietypowo, bo jest to inspiracja mojego N., który postanowił sobie taki cukier zrobić.


W Internecie znajdziecie mnóstwo takich przepisów. Od siebie dodam tylko tyle, że różnią się one proporcjami. Cukier przygotowany z mniejszą ilością wanilii sprawdzi się przy słodzeniu napojów takich jak herbata czy kawa, natomiast nie spełni swej roli w ciastach, gdzie i tak lepsza będzie zawsze prawdziwa laska wanilii lub chociażby prawdziwy ekstrakt.

Poniżej proporcje, które użył mój N. w swoim cukrze. W innych widziałam 2 szklanki na jedną laskę, a także 6 lasek na 2-3 szklanki.

składniki:
1 szklanka grubego cukru lub więcej
1 laska wanilii

sposób przygotowania:
Krawędzią noża wydłubać nasiona wanilii. Wymieszać je z cukrem np. w blenderze. Przy okazji cukier stanie się nieco delikatniejszy i drobniejszy, ale trzeba też uważać, żeby nie wyszedł nam puder.

Tak przygotowany cukier przesypujemy do szczelnego pojemnika lub słoika i odstawiamy na 2 tygodnie lub dłużej.



dodatkowe informacje:
Zamiast białego cukru można użyć cukru trzcinowego.
Do cukru można włożyć także strąki, z których usuwaliśmy wcześniej nasiona do innego przepisu. One również nieco zaromatyzują nasz cukier.

Dawno, dawno temu... W dzień pewnej 30-tki... eee... kolejnej 18-stki mojego męża. Taki oto tort bezowy z mojewypieki.com po kilku małych potknięciach powitał wszystkich goszczących ;-)

6 dużych białek
300g drobnego cukru
1 łyżeczka soku z cytryny lub octu winnego
2 łyżeczki skrobi ziemniaczanej
składniki na sos rabarbarowo - truskawkowy: 400 g rabarbaru
250 g truskawek
 4 łyżki cukru
5 łyżek wody
dodatkowo:  600 ml śmietany kremówki 36%, schłodzonej
2 łyżki cukru pudru
kilka truskawek, do dekoracji

sposób przygotowania:
Dwie płaskie blachy do pieczenia wyłożyć papierem lub matą teflonową.
W misie miksera ubić białka na sztywno, pod koniec ubijania dodając cukier, łyżka po łyżce (co bardzo ważne - stopniowo) i cały czas ubijając. Na końcu dodać przesianą skrobię i sok z cytryny, zmiksować.
Masę wyłożyć na przygotowane blaszki w postaci 4 okrągłych blatów bezowych o średnicy około 20 cm, po dwa na blaszce, zostawiając między nimi przerwę.

Kiedy nie mam zbyt dużo czasu na przygotowania nocnego ciasta na pizzę Petera Reinharta z przyjemnością sięgam po szybką i smaczną wersję ciasta Jamiego. Wiele osób uważa ciasto na pizzę z semoliną za najlepsze ciasto ever. Semolina dodaje mu nie tylko słonecznego koloru, ale także urozmaica smak ciasta i dodaje mu chrupkości.
6-8 średnich cienkich placków na pizzę

składniki:
1kg mąki chlebowej albo Tipo '00'
200g semoliny
1 łyżeczka drobnoziarnistej soli morskiej
2 saszetki suchych drożdży (po 7g każda)
1 łyżka drobnoziarnistego cukru trzcinowego
4 łyżki oliwy z oliwek
650ml letniej wody
dodatkowo: mąka do podsypania

sposób przygotowania:
Ciasto można przygotować ręcznie lub za pomocą miksera. Jamie w swoim przepisie przedstawia tą pierwszą metodę i taką też zamieszczę tutaj. Analogicznie można ją przełożyć na wersje z robotem.

Mąkę i sól przeciać na powierzchnię roboczą, na której będziemy zagniatać ciasto. W środku mąki zrobić wgłębienie. W szklanym naczyniu wymieszać cukier, drożdże, oliwę i wodę, a następnie odstawić na kilka minut. Gdy drożdże się uaktywnią wlewamy miksturę do zagłębienia w mące.

Migdałowe, cytrynowe, żurawinowe, morelowe, pełnoziarniste. Tradycyjne migdałowe lub anyżowe ciastka biscotti to tradycyjna włoska specjalność pieczona od wieków w słonecznej Italii. W dawnych czasach żeglarze chętnie zabierali je ze sobą w kilku miesięczne rejsy ze względu na to, że były one odporne na pleśń. Właściwość tę zawdzięczały procesowi pieczenia podczas którego z herbatników wyciągana jest wilgoć, a po upieczeniu biscotti stają się kruche i twarde niczym sucharki. Biscotti docenił sam Krzysztof Kolumb, który w czasie swoich długich morskich podróży nie rozstawał się ze swoimi ulubionymi ciastkami.

Wracając jednak do teraźniejszości, w dzisiejszych czasach biscotti jada się na wiele sposobów. Włosi traktują je jako "ciasteczka do maczania" w towarzystwie pysznej kawy lub cappuccino, a nawet do specjalnego wina znanego jako Vin Santo. Biscotti jada się także na śniadanie. Ach... Uwielbiałam słodkie włoskie śniadania podczas naszego wakacyjnego pobytu w Toskanii. A te biscotti swoim rumianym kolorem przywołują wspomnienia z tamtych dni.
składniki:
1 szklanka pełnoziarnistej mąki pszennej
¾ szklanki mąki uniwersalnej
¼ szklanki z jasnobrązowego cukru
1 łyżeczka proszku do pieczenia
2 duże jajka, roztrzepane w temperaturze pokojowej
¼ szklanki niesłodzonego mleka migdałowego mleka*
2,5 łyżki stopionego oleju kokosowego**
2 łyżki syropu klonowego lub syropu z agawy
1 łyżeczka ekstraktu z migdałów
1 szklanka suszonych owoców (użyłam suszone żurawiny i morele)
½ szklanki z lekko uprażonych migdałów, posiekanych w słupki
otarta skórka z jednej cytryny

*lub innego, którego używacie w domu
**dostępny w dobrych supermarketach oraz on-line

Wczoraj wieczorem po ponurym, szarym i bardzo śliskim dniu, który N. odczuł na własnej skórze, naszła go ochota na coś co poprawi mu poobijany o miejski lód humor. Krótkie milczenie i... już wiedziałam co mu chodzi po głowie. Marshmallows czyli słodkie i lekkie jak chmurka pianki, które kochają dzieci i nie tylko!

Pierwszy raz pianki te robiłam własnoręcznie niedługo po otrzymaniu paczki z wymarzonym kiciusiem czyli KA. Oj było to już baaardzo dawno temu. Od tamtego dnia minęło już dobre 7 lat. Pamiętam, że jeszcze wtedy robiłam zdjęcia jednym z pierwszym telefonów, który dysponował przyzwoitym wbudowanym aparatem fotograficznym ;-) Przyzwoity był na tyle, że robił w miarę dobre zdjęcia w ciągu dnia, a kiedy przygotowywałam coś wieczorem nie było mowy o uwiecznieniu kulinarnych dokonań. Pewnie dlatego też nigdy nie umieściłam na blogu wpisu o pierwszym zmaganiu z marshmallowsami. Mimo wszystko to były wspaniałe czasy!


składniki:
21g żelatyny w proszku
1/2 szklanki lodowatej wody
1 1/2 szklanki cukru
1 1/4 szklanki syropu golden syrup*
1/4 łyżeczki soli
1/2 szklanki wody
1 1/2 łyżeczki ekstraktu z wanilii (opcjonalnie)
barwnik spożywczy w żelu (opcjonalnie)

dodatkowo:
1/4 szklanki skrobii ziemniaczanej
1/4 szklanki cukru pudru

urządzenia:
termometr do mierzenia temperatury żywności**
mikser typu KitchenAid lub inny dysponujący naprawdę dużą ilością obrotów

sposób przygotowania:
Do dzierży miksera wlać lodowatą wodę, a następnie posypać po wierzchu żelatynę. Odstawić na około 8 minut.

W tym czasie w średnim rondlu wymieszać razem cukier, syrop, sól i 1/2 szklanki wody. Postawić na średnim ogniu, przykryć i gotować 3-4 minuty .