Czyli patriotka Macieja Zienia z Ugotowanych. Aksamitna dzięki ziemniakom. Podkreślona pysznym puree z pieczonych papryk. Dla mnie poezja, którą lubię i często powtarzam w swojej kuchni. Dodatkowym atutem jest fakt, że z ogromną przyjemnością zjada tę zupę moja mała L. Szczególnie, gdy zdobi ją paprykowe serduszko. Dla mam to doskonały sposób na przemyt warzyw w diecie Malucha, choć te bardziej wybredne dzieci mogą pokręcić noskiem na stonowany, ale jednak wyczuwalny zapach kalafiora.
Przepis można modyfikować w zależności od diety i przeznaczenia. Jeśli zupę będą jeść dzieci zastępujemy wino wodą. Jeśli jemy niskotłuszczowo lub nasza dieta powinna być bardzo ograniczona w tłuszcz redukujemy ilość masła i oliwy do minimum a śmietaną zastępujemy na koniec kleksem jogurtu (nie dodajemy go i nie mieszamy z całą zupą).

składniki:
duży kalafior
4 szalotki
100 g masła extra
50 ml oliwy do smażenia
100ml białego wina lub wody
200 g obranych ziemniaków
1 litr rosołu drobiowego
150 ml śmietany 30 % (albo 10% lub jogurt grecki w wersji mniej tłuszczowej)
2 czerwone papryki
sól i biały pieprz
świeża bazylia lub natka pietruszki, do dekoracji

sposób przygotowania:
Szalotkę kroimy w kostkę i szklimy na roztopionym maśle z dodatkiem oliwy. Następnie dodajemy ziemniaki. Całość podlewamy białym winem i redukujemy do 1/3 objętości lub dodajemy trochę wody i chwilkę dusimy.

Kiedy nie mam zbyt dużo czasu na przygotowania nocnego ciasta na pizzę Petera Reinharta z przyjemnością sięgam po szybką i smaczną wersję ciasta Jamiego. Wiele osób uważa ciasto na pizzę z semoliną za najlepsze ciasto ever. Semolina dodaje mu nie tylko słonecznego koloru, ale także urozmaica smak ciasta i dodaje mu chrupkości.
6-8 średnich cienkich placków na pizzę

składniki:
1kg mąki chlebowej albo Tipo '00'
200g semoliny
1 łyżeczka drobnoziarnistej soli morskiej
2 saszetki suchych drożdży (po 7g każda)
1 łyżka drobnoziarnistego cukru trzcinowego
4 łyżki oliwy z oliwek
650ml letniej wody
dodatkowo: mąka do podsypania

sposób przygotowania:
Ciasto można przygotować ręcznie lub za pomocą miksera. Jamie w swoim przepisie przedstawia tą pierwszą metodę i taką też zamieszczę tutaj. Analogicznie można ją przełożyć na wersje z robotem.

Mąkę i sól przeciać na powierzchnię roboczą, na której będziemy zagniatać ciasto. W środku mąki zrobić wgłębienie. W szklanym naczyniu wymieszać cukier, drożdże, oliwę i wodę, a następnie odstawić na kilka minut. Gdy drożdże się uaktywnią wlewamy miksturę do zagłębienia w mące.

Ostatnie dni skutecznie wypędziły nas z domu, bo jak tu nie oprzeć się ciepłym promieniom wiosennego słońca. W ogrodzie widać już pierwsze zielone pąki na gałązkach drzew, a jeden z krzaczków hebe zwariował i ma nawet całkiem spore pąki kwiatów. Zielono zrobiło się także na naszych talerzach, gdzie cieszył oko mix groszku, cukini i rukoli.

4 porcje

składniki:
1 łyżka oliwy z oliwek
1 cebula, drobno posiekana
2 małe cukinie, pokrojone
875ml bulionu warzywnego
450g mrożonego groszku zielonego
1 duża garść rukoli

pesto:
1 duża garść świeżych liści bazylii
1 ząbek czosnku, obrany i posiekany
kilka łyżek orzeszków piniowych
4 łyżki oliwy z oliwek
1/4 szklanki startego parmezanu
sól i pieprz

sposób przygotowania:
Składniki pesto włóż do blendera i zmiksuj na zielony sos, dolewając trochę wody, jeśli jest za gęsty. Spróbuj i dopraw do smaku.

Apetyczna Panna Dahl tak bardzo wpłynęła na nasz apetyt, że tu po zakupie jej pierwszej książki zapragnęliśmy sprawdzić jakie pyszności kryją się w następnej. Obawiałam się, że może nas zawieść, ponieważ o ile pierwsza książka Sophie Dahl cieszy się nie gasnącą popularnością w światowych księgarniach internetowych, o tyle druga nie ma nawet połowy z liczby komentarzy tej pierwszej. Zaryzykowałam jednak i... nie zawiodłam się. Oczywiście można się przyczepić, że część przepisów posiada bardziej wyszukane składniki takie jak mięso z kraba, tapiokę, makaron soba, biała rzodkiew japońska, ser taleggio czy rukiew wodną, ale obok nich dumnie prezentują się proste przepisy na smaczne klasyki m.in. kurczaka pierwszej i drugiej Mor Mor oraz de volaille. Jak i w pierwszej części w tej również znajeźć można zaskakujące połączenia, zdrowe propozycje śniadań, wiele przepisów na soczewicę zarówno zieloną jak i czerwoną oraz kilka z udziałem ciecierzycy. Te ostatnie bardzo lubię, ale jakoś rzadko trafiam na dobre i oryginlne propozycje ich podania.

Gdy tylko dostałam w ręce świeżutki egzemplarz "Na każdą porę roku. Rok w przepisach" Sophie Dahl poszły w ruch małe karteczki do zaznaczania, a lista zakupów zapełniała się w mig na cały tydzień.

Oto jedna z wielu fantastycznych propozycji na zupę z pieczonych warzyw, która w swojej prostocie jest skondensowanym musem tego co w warzywach najlepsze. Nie ma w niej dodatkowej wody, ani bulionu, a do tego jest - jak większość przepisów Sophie - pyszna!

4 porcje

składniki:
1kg podłużnych pomidorów o gęstym miąższu
1 duża cebula, pokrojona na ćwiartki
2 duże czerwone papryki, bez gniazd
4 ząbki czosnku
sól i pieprz
oliwa
1 łyżeczka brązowego cukru
1 łyżka jogurtu greckiego
garść świeżej bazylii

sposób przygotowania:
Rozgrzej piekarnik do 190C lub o 20 stopni mniej z włączonym termoobiegiem. Pomidory pokrój na połówki, czosnek pozostaw w skórce, ale jeśli ci to nie odpowiada możesz go obrać i ułożyć pomiędzy połówkami pomidorów. Razem z pomidorami rozłóż na wyłożonej papierem do pieczenia blasze pozostałe warzywa. Dopraw jest solą, pieprzem, polej oliwą i posyp cukrem. Pozostaw do pieczenia w piekarniku na 45 minut.

Weekend z apetyczną Sophie i jej książką, czyli poszukiwanie pomysłu na szybki sobotni obiad we włoskim stylu. Na pierwszy ogień poszła owsianka z suszonymi morelami, miodem i kremową śmietanką, którą przygotowałam dla L. na śniadanie, a ostatecznie spałaszowałam razem z nią ze smakiem. Pierwszy raz zajadałam się owsianką nie mogąc wyjść z podziwu, że coś takiego może być takie dobre. Chyba wyleczyłam się ze wstrętu jakim od dziecka darzyłam tego typu jedzenie. Była przepyszna i dlatego wrócę do niej jeszcze kiedyś.

Tymczasem na obiad postanowiliśmy zrobić coś szybkiego jak na leniwą sobotę przystało. Wybór padł na penne, któro jak każdy makaron będzie chyba zawsze przywoływać w mojej głowie wspomnienia z wakacji w Toskanii. Z drugiej strony penne ladacznic (dosłowne tłumaczenie nazwy tego dania) kojarzy mi się z Florencją, gdzie przemierzając wąskie, urokliwe uliczki przechodziliśmy przez jedną, która nosiła tę samą nazwę co tytułowe penne.

Danie podczas przyrządzania nabiera z każdym kolejnym składnikiem złożoności smaku. Nie wyobrażam sobie, żeby można było któryś z nich pominąć.

2 porcje

składniki:
200g penne
3 łyżki oliwy
1 ząbek czosnku
1/2 świeżej papryczki chilli bez pestek
1 puszka dobrych krojonych pomidorów (400g)
150g czarnych oliwek (bez pestek)
2-4 fileciki anchois
1/2 łyżeczki brązowego cukru
2 łyżki posiekanej natki pietruszki, plus do dekoracji

sposób przygotowania:
W dużym garnku zagotować wodę na makaron.
Czosnek obrać i drobno posiekać. Z chili usunąć pestki i również posiekać.

W dużym rondlu rozgrzać oliwę 2 łyżki oliwy, dodać czosnek i papryczkę, a następnie lekko zeszklić uważając, aby czosnek nie zrobił się brązowy, ponieważ zgorzknieje.
Do rondla wlać odcedzone pomidory, zmniejszyć gaz i gotować przez 10 minut (ja gotowałam pod przykryciem, ponieważ używałam bardzo gęstych pomidorów z niewielką ilością zalewy).

Kolejna porcja zabaw dla Mam, które chcą spędzić czas ze swoimi niemowlętami w sposób wpierający rozwój ich umiejętności. Ciągle pozostaję w zakresie zabaw dla noworodków i niemowląt od 0 do 4 miesięcy.

Wesołe rozmówki
Upłynie jeszcze sporo czasu zanim Twoje nowonarodzone dziecko wypowie pierwsze słowo. Nie oznacza to jednak, że już od pierwszych dni uczy się ono prawdziwego celu i roli używanego przez nas języka. Wszystkie zabawne dźwięki, gruchanie, guganie, bulgotanie wydawane przez niemowlęta to nic innego jak wstępne próby komunikacji.

Wiek: od 0 do 4 miesiąca 
Umiejętności rozwijane: słuchowe, gotowość do mowy
Potrzebne rzeczy: nic, tylko Twój głos i pomysłowość

Zabawa polega na tworzeniu czegoś co przypomina dialog, czyli zachęcania dziecka do wydawania dźwięków i odpowiadania na nie. Zacznij od pokazania dziecku jakie proste dźwięki może wydawać np. 'achhh'. Powtórz, a następnie zaczekaj, dając tym samym dziecku czas na odpowiedź.

Po kilku powtórkach pokaż dziecku co można zrobić za pomocą ust np. cmokanie, wydmuchiwanie powietrza luźnymi wargami, które prowadzi do powstania dźwięku 'brrrr' albo naśladowanie dźwięków charakterystycznych dla zabawy w Indian. Na początku mało prawdopodobne jest, że Twoje dziecko będzie próbowało naśladować te dźwięki, ale z pewnością będą one dla niego zaskakujące i z ciekawością będzie Cię obserwować!