Dla mnie to danie to takie przejście od słonecznego lata do złotej jesieni. Świeże za sprawą papryki i pozostałych warzyw, a zarazem już lekko mięsne z nutą gorzkiej orzeźwiającej skórki z cytryny. Cudowna kompozycja od cudownego duetu Jamiego i Gennaro. Kto wie ten zrozumie, a kto nie wie ten musi spróbować. Przy odrobinie wprawy to bardzo szybka, a do tego pyszna propozycja obiadowa.



składniki:
½ czerwoej lub białej obranej cebuli
1 czerwona papryka, pozbawiona pestek
90 g plasterków szynki parmeńskiej
¼ świeżego czerwonego chili
1 duży pomidor
½ pęczka świeżej natki pietruszki
200 g makaronu Taglierini, ale może też być bavette lub spagetti
sól morska i pieprz, do smaku
oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia
½ cytryny, najlepiej niewoskowanej, skórka i sok
parmezan, do starcia

sposób przygotowania:
Rozpocznij od przygotowywania składników. Na początek należy bardzo drobno pokroić cebulę, paprykę i połowę szynki parmeńskiej. Drobno posiekać papruczkę chili. Pomidora pokroić w ćwiarki, uunąć nasiona, a pozostały miąższ pokroić w kostkę. Natkę pietruszki drobno posiekać.

drobno pokrojoną wcześniej szynkę parmeńską postawić na suchej patelni na dużym ogniu i smażyć przez 5 minut lub do momentu aż kawałki będą chrupiące. Tak przygotowaną szynkę przenieść na podwójną warstwę ręczników kuchennych, aby pozbyć się nadmiaru wytopionego tłuszczu.

W dużym garnku zagotować osoloną wodę na makaron, a następnie postępować wg instrukcji z opakowania. Makaron gotować do momentu aż będzie al dente.

W międzyczasie na postawioną na średnim ogniu patelnię wlać 3 łyżki oliwy. Dodać cebulę, paprykę i chili. Wszystko razem podsmażyć przez minutę lub trochę dłużej. Pokroić pozostałą szynką parmeńską i dodać do patelni. Dodać również większość posiekanej natki, po czym doprawić solą i pieprzem.


Kiedy makaron jest gotowy zachowac odrobinę wody z gotowania, a następnie należy go odcedzić i dodać do patelni. Wodę dodawać stopniowo do przygotowywanego sosu, aby kontrolować jego gęstość i konsystencję.

Do patelni dodać sok z cytryny, pokrojone w kostkę pomidory oraz trochę startego parmezanu. Wszystko razem wymieszać. Jeśli jest zbyt gęste dodać na koniec jeszcze trochę gorącej wody z gotowania makaronu.

I tak oto danie jest prawie gotowe. Po wymieszaniu należy wszystko zdjąć z ognia, a natępnie podzielić między talerze posypując każdą porcję chrupiącą szynką parmeńską, dodatkowym parmezanem oraz skórką z ctryny i resztą posiekanej natki pietruszki.

Długo szukałam sposobu na wykorzystanie nadmiaru winogron z ogrodu sąsiada. Co roku jest tego tyle, że mimo chęci zjedzenia wszystkiego i braku czasu na to, żeby w jakikolwiek sposób to przetwarzać, ciągle pozostają ogromne ilości. Zwykle je rozdajemy komu tylko się da lub po prostu nie przyjmujemy "nowych dostaw" z sąsiedztwa :-)

Szukając przepisu na ciast z winogronami trafiałam zwykle na torty z warstwą galaretki, w której zatopione był owe owoce. Nie o to jednak mi chodziło. Dlatego postanowiłam szukać dalej i tak trafiłam na przepis z wykorzystaniem winogron, oliwy z oliwek i skórki z cytryny. Brzmi wspaniale i takie właśnie jest!

składniki:
1 1/4 szklanki (125 gramów) przesianej mąki
1/4 łyżeczki proszku do pieczenia
1/4 łyżeczki soli
1 łyżki (10 gramów) ciemnego kakao w proszku
1/4 szklanki (57 g) masła, w temperaturze pokojowej
3/4 szklanki (150 gramów) cukru pudru
1 duże jajko
1/2 łyżeczki prawdziwej esencji waniliowej
1/2 szklanki (120 ml) maślanki
1 łyżka płynnego czerwonego barwnika spożywczego
1/2 łyżeczki białego octu winnego
1/2 łyżeczki sody oczyszczonej

sposób przygotowania:
Rozgrzej piekarnik do 175 stopni Celsjusza i przygotuj blachę do muffinek. Wyłóż je papilotkami do pieczenia lub wysmaruj zagłębienia formy niewielką ilością tłuszczu do pieczenia.

Do dużej miski wsyp przesianą mąkę, proszek do pieczenia, sól i kakao.

W misce miksera elektrycznego utrzyj masło (około 1-2 minut). Dodaj cukier i ubij je razem, aż masa będzie jasna i puszysta. Dodaj jajko i ubijaj do całkowitego połączenia się z pozostałymi składnikami. W razie potrzeby zatrzymaj mikser i szpatułką zgarnij niewymieszane składniki ze ścianek dzierży miksera. Włącz ponownie. Dodaj esencję waniliową i zmiksuj jeszcze raz do momentu połączeniu.

W szklance wymieszaj maślankę z czerwonym barwnikiem. Przy ustawionych niskich obrotach miksera stopniowo dodawaj do maślanej masy na przemian sypkie składniki i zabarwioną maślankę. Zrób to w kilku naprzemiennych turach tak, aby rozpocząć dodawanie od mąki i zakończyć na jej ostatniej porcji np. mąka-maślanka-mąka-maślanka-mąka.

W małym naczyniu połącz ocet i sodę. Pozostaw na chwilę mieszaninę, aby się spieniła i szybko domieszaj do ciasta.

W tym momencie włączamy się na najszybszy bieg, ponieważ musimy szybko działać. Dzielimy ciasto po równo do przygotowanej wcześniej formy. Wkładamy do piekarnika na 18-23 minuty lub do momentu, gdy patyczek wbity w ciasto wychodzi z niego suchy.

Upieczone babeczki chłodzimy w blasze położonej na kratce przez 10 minut. Następnie wyciągam z blachy i odstawiamy do całkowitego wystygnięcia. Dopiero wtedy możemy zacząć działać z dekoracjami.


Możliwości jest naprawdę wiele. Możecie przygotować swój ulubiony krem do dekoracji np. krem maślany na bezie szwajcarskiej (ang. swiss meringue buttercream), krem seorwy lub jeśli wolicie coś lżejszego odpowiednia będzie lekka jak chmurka, ale za to nieco kapryśna włoska beza przypieczona palnikiem.


Przy okazji tych muffinek robiłam ją po raz pierwszy i nie sądziłam, że uda mi się za pierwszym razem. Późniejsze próby przy okazji urodzin L. nie były już tak udane. Dziś wiem, że głównym winowajcą był pośpiech, który przy włoskiej bezie zdecydowanie odradzam.

A jakie są wasze kulinarne plany na święto zakochanych?

Inspiracja: Joy Of Baking

Autorką przepisu na te smakołyki jest Ella autorka obecnie bestsellerowej książki Deliciously Ella i bloga o tym samym tytule. Ella jest niesamowitą osobą, niezwykle silną kobietą, która od 2011 walczy z rzadką chorobą POTS - syndromem posturalnej tachykardii ortostatycznej. Choroba przewróciła jej życie do góry nogami. Uniemożliwiała normalne funkcjonowanie, chodzenie, wywoływała palpitacje serca, problemy ze strony układu pokarmowego, wywoływała chroniczny ból i sprawiała, że Ella spała po 16h dziennie.

Niestety pół roczne leczenie nie przyniosło dobrych rezultatów. Jej życie poprawiło się dopiero po zmianie sposobu odżywiania. Obecnie dieta Elli oparta jest na składnikach pochodzenia roślinnego. Mięso, nabiał, cukier, gluten i przetworzona żywność zostały zupełnie wyrzucone z jej jadłospisu. Każdy dzień przynosi nowe wyzwania, metodą prób i błędów powstają kolejne przepisy. Niektóre proste, niektóre niebanalne.

Po przepis na kulki energy bites sięgłam z ciekawości. Po raz pierwszy chciałam skosztować oleju kokosowego, a nie tylko wcierać go w ciałko swoich pociech, które swego czasu dotkliwie cierpiały na AZS w okresie niemowlęctwa. Do tego całego zamieszania doszły także nasiona chia oraz sproszkowane proteiny z konopii, które mam zamiar użyć w następnych smoothie.

15-20 sztuk (w zależności od wielkości kulek)

składniki:
1 szklanka daktyli, bez pestek
3/4 szklanki migdałów
3/4 szklanki orzechów włoskich lub innych
2 łyżki nasion Chia
2 łyżki zmielonego siemienia lnianego
1 łyżka oleju kokosowego
1 łyżka sproszkowanych protein konopii

1 łyżka surowego kakao

sposób przygotowania:
W blenderze lub malakserze rozdrobnić orzechy, zmielone nasiona lnu (w całości nie zmiksują się nam prawie wcale) i nasiona chia tak, aby powstała mieszanka drobniutkich kawałków orzechów i trochę takiej jakby mączki.

Dodać pozostałe składniki i miksować aż powstanie lepiąca się masa gotowa do formowania kulek.

Ręcznie formować kuleczki wielkości wg uznania. Przechowywać w lodówce i cieszyć się zdrową przekąską, kiedy tylko najdzie nas ochota na słodkie.


Kulki bardzo przypadły do gustu dużej L. która określiła, że smakują jak czekolada z orzechami.

Niestety przy okazji przygotowań kueczek zepsuł mi się już całkowicie - po wieloletniej służbie kuchennej - blender Brauna. Przez ponad 7 lat dzielnie zmagał się z kulinarnymi wyzwaniami. Teraz przyszedł czas na godnego następcę. Wybrałam robot kuchenny Bosch MCM 68885, o którym opowiem wkrótce.

składniki:
1 1/4 szklanki mąki
1 1/4 szklanki polenty lub drobno zmielonej kaszy kukurydzianej
1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
1/4 łyżeczki soli
6 łyżek masła (80g) w temperaturze pokojowej
1 szklanka drobnego cukru
2 duże jajka
1 łyżka skórki z cytryny
1 szklanka suszonych jagód goji
1 szklanka migdałów, posiekanych
1/4 szklanki kandyzowanej skórki z cytryny (opcjonalnie)

sposób przygotowania:
Piekarnik rozgrzać do 175C. W misce wymieszać suche składniki -  mąkę, polentę, proszek do pieczenia i sól.

Masło umieścić w dzierży miksera. Utrzeć na średnich obrotach aż będzie gładkie. Dodać cukier i nadal ucierać aż masa będzie puszysta i jasna. Jajka dodawać pojedynczo, po każdy dobrze zmiksować do połączenia się z masą. Zmniejszyć prędkość obrotów do niskiej. Dodać mąkę i wymieszać aż składniki się połączą.

Dodać skórkę z cytryny, goji, migdały i jeszcze raz wymieszać. Przenieść ciasto na blasze wyłożonej papierem do pieczenia formując je w nieco spłaszczony bochenek o wymiarach 35cm x 8cm.

Piec aż będzie lekko rumiane i lekko popękane na wierzchu ok. 30 do 35 minut. Ostudzić kratce około 15 minut.

Ostudzone ciasto pociąć ząbkowanym nożem na plastry o grubości 1-2cm. Ułożyć je na blasze wyłożonej pergaminem. Piec ciasteczka  15 do 18 minut obracając w połowie pieczenia.

Nazwa za'atar (zaatar, za'tar, zatar, zatr, zattr, zahatar, zaktar lub satar) lub po spolszczeniu po prostu zatar odnosi się do dwóch ziołowych dodatków do dań. Pierwszy to roślina - lebiodka syryjska (łac. Origanum syriacum) - jej świeże, aromatyczne listki dodaje się tak, jak u nas bazylię czy tymianek. Druga to mieszanka ziół (tymianki, majeranku), sumaku, sezamu i soli - popularna na Bliskim Wschodzie i wszędobylska w potrawach kuchni arabskej. Jej popularność wiążę się z jej uniwersalnością. Zatar można stosować do wielu dań - do mięs, warzyw, ryżu i pieczywa. Ubóstwia go nie tylko Rawia autorka wymienionej wyżej książki, chętnie sięga po nią także genialny Yotam Ottolenghi, którego inspirujący program o Jerozolimie, tamtejszej mieszance kultur i kuchni można było obejrzeć w ubiegłą niedzielę na kuchnia.tv

Zatar można nabyć gotowy w sklepach internetowych specjalizujących się w kuchni bliskowschodniej lub przygotować samodzielnie.

Jak samemu zrobić za'atar? 

składniki:
1/4 szklanki sumaku
2 łyżki tymianku
1 łyżka podprażonych nasion sezamu
2 łyżki majeranku
2 łyżki oregano
1 łyżeczka gruboziarnistej soli

sposób przygotowania:
Zmielić nasiona sezamu w blenderze lub w moździerzu. Dodać pozostałe składniki i dobrze wymieszać.

Przechowywać zatar w chłodnym, ciemnym miejscu w plastikowej torbie lub w szczelnym pojemniku. Odpowiednio przechowywany może być stosowany przez 3-6 miesięcy.

Ilość może was zaskoczyć, ale uwierzcie mi, że za'atar używa się często w dużych ilościach. Dla przykładu na 6 sztuk chlebków zużywam 1/4 szklanki tej przyprawy. Z resztą wystarczy przejrzeć ofertę internetowych delikatesów z przyprawami arabskimi, gdzie na ogół zatar pakowany jest w worki po 500g. Oczywiście można znaleźć również coś na spróbowanie w mniejszym opakowaniu, ale wtedy polecam Wam poszukać samego sumaku.

W najprostszej postaci zatar zmieszany z oliwą z oliwek rozsmarowujemy na chlebkach pita. Nie pozwalamy im już dodatkowo rosnąć, dzięki czemu chlebki przypominają pizzę i nie powstaje w nich taka kieszonka jak w pitach.

Podstawowa wersja chlebków kmaj przedstawiona poniżej to dość spora porcja na piękne, rumiane pity, które nadymają się podczas pieczenia na rozgrzanym kamieniu do pizzy. Są również doskonałą bazą do chlebów z zatarem (manakeesh), mięsnym lub jarskim (np. paprykowo-cebulowe khubz bil filfil) toppingiem.

Przy okazji zauważyłam, że chlebki wyrastane i pieczone na papierze do pieczenia nie zawsze wyrastają dostatecznie tworząc charakterystyczną kieszonkę. Często zdarza się, że mają jedynie duże pęcherze, które nie łączą się ze sobą pozostawiając płaski, bąbelkowy placek. Można temu zaradzić smarując papier oliwą z oliwek lub wyrastać placki na opruszonej mąką desce do pizzy, z której z łatwością można je zsunąć.

Arabskie chlebki (kmaj)

porcja na 12 sztuk

składniki:
620ml ciepłej, ale nie gorącej wody
4 1/2 łyżeczki suchych drożdży
1 łyżka cukru
750g mąki pszennej lub pół na pół z pełnoziarnistą
50g mleka w proszku lub 250ml jogurtu naturalnego
1 łyżka soli morskiej
250ml oliwy z oliwek extra virgin + dodatkowo do posmarowania

sposób przygotowania:
W małej miseczce rozpuścić drożdże i cukier w 120ml wody. Odstawić do spienienia na około 5 minut.

W dzierży miksera wyposażonego w hak do wyrabiania ciasta wymieszać przesianą mąkę, mleko w proszku i sól. Dodać rozpuszczone drożdże, pozostałą wodę i oliwę z oliwek. Wyrabiać 10-12 minut aż ciasto będzie odchodzić od ścianek misy jednocześnie klejąc się do haka. Ciasto powinno być miękkie i lekko lepki.

Kulę ciasta skropić niewielką ilością oliwy. Obrócić tak, aby oliwa pokryła powierzchnię ciasta, a następnie odstawić je w misie przykryte czystą ściereczką do wyrośnięcia na 30-60 minut lub do momentu aż podwoi swoją objętość.

Piekarnik (z kamieniem do pizzy) rozgrzewamy do 230C.

Ciasto odgazować uderzając w jego powierzchnię pięścią. Następnie odrywać kulki ciasta wielkości pomarańczy i formować z nich kulki. Można to zrobić zbierając brzegi kulki tak, jakbyśmy chcieli zrobić z nich sakiewki ściągnięte niewidzialnym sznureczkiem i góry. Układamy na oprószonej mąką desce zlepioną część pod spód. Jeśli trudno jest wam sobie to wyobrazić polecam filmik poniżej.



Uformowane kulki odstawiamy na 20 minut. W tym czasie nieznacznie urosną. Każdą z kulek rozwałkowujemy na placek o średnicy około 23cm. Na tym etapie pracujemy partiami. Przygotowujemy tyle placków ile nam się zmieści na raz do piekarnika. Chlebki nie pieką się zbyt długo toteż proces ten rozwałkowywania można bez pośpiechu połączyć z pieczeniem. Rozwałkowane placki odstawiamy jeszcze na kilka minut do wyrośnięcia, po czym wkładamy na 5-7 minut do piekarnika.

Gotowe pity przypominają nadmuchane do granic możliwości baloniki. Po wyjęciu i ostygnięciu zaczynają się lekko zapadać. Ja po wyjęciu kładę je w stosie jedna na drugiej, dzięki czemu spłaszczają się będąc jeszcze ciepłymi.

dodatkowe informacje:
Za'atar bread. Mieszamy ze sobą w proporcjach mniej więcej 1:1 mieszankę zatar i oliwę z oliwek. Smarujemy każdy rozwałkowany chlebek 3 łyżkami ziołowej mikstury. Dodatkowo ugniatamy opuszkami palców ciasto w miejscu rozprowadzenia zataru, aby chlebki nie wyrosły za bardzo podczas pieczenia. Podajemy z pomidorami, rukolą lub hummusem.

Khubz bil filfil. W miseczce wymieszać 250ml bezpestkowej pasty chilli, posiekana średnia cebula, 2 pomidory obrane i przetarte (bez soku), 120 ml oliwy z oliwek, sok z cytryny, 100g sezamu, 1/2 łyżeczki mielonego kuminu, 1/2 łyżeczki soli (lub do smaku).  Nakładać tak jak w przypadku zataru z oliwą. Serwować na ciepło.

Smacznego!